domatessiz ve kakaosuz bir dünya

düşüncesi bile ürperten dünyadır.

kakao olmadan hayatıma devam edebilirim ama domates benim kırmızı çizgimdir.

allah korusun dediğim başlık.
sloganım; 'domates evimiz, kakao babamız.'.

biricik ecdadım sarhoş selimin ve deli ibrahimin dünyası ile aynı dünyadır. onların zamanında da domates ve kakao bilinmezdi, belki de yeni dolaşıma başlamıştı ama henüz bizim topraklarımıza girmemişti. hatta aklıma geldi de, fatih sultan mehmet bir bira patates bile yapamamıştır.alışkın olduğumuz için vazgeçilmez sanıyoruz ama bunlar olmadan yaşanır mı? yaşanır, ölmeyiz.

her ikisi de ciddi anlamda lezzet sınırı koyuyor sıradan insanın dünyasına. bunların bir anda yok olduğunu düşünün yeni lezzet arayışına girecek ve farklı tatlar üretmeye başlayacaksınız.damak tadınız yeni bir kıtaya gitmiş gibi keşif yapma ihtiyacı duyacak.

kakao kokusu konusunda aynı şeyi söyleyemem ama. başka bir cazibesi var.
axe dark temptation gibi her yerde bulunabilecek bir deodorant bile fark yaratıyor kokusuyla.

belki hiç bilmediğimiz bir yiyecek hayatımızdan böyle çıktı ve tadını hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz?

menemensiz ve çikolatasız bir dünyadır.

hiç dünyaya bedeldir.

tahmin etmesi zor bir durum değildir. dünyaya hükmeden onca padişahın hayatında hiç domates yememiş olması ve kakao çekirdeklerini toplayan insanların bir kere bile tadına bakmamış olması gerçekleri göz önünde bulundurulduğunda hele ki.

normal bir dünyadır. ne domates severim, ne de kakao.