emre_1974tr yazar profili

"1. genetik kanıtlar (antik dna çalışmaları)
son yıllarda yapılan paleogenetik araştırmalar, iskitlerin genetik yapısının sanıldığı gibi sadece avrupa merkezli olmadığını, kökenlerinin doğu asya/altay bölgesine dayandığını kanıtlamıştır.

kaynak: nature communications (2017), "ancestry and demography and descendants of ıron age nomads of the eurasian steppe."

bulgu: araştırma, iskitlerin batı avrasya (avrupa) ve doğu avrasya (sibirya/türk-moğol) genlerinin bir karışımı olduğunu ortaya koydu. en önemlisi, iskitlerin kültürel ve genetik yayılımının doğudan batıya (altaylardan karadeniz'e) doğru gerçekleştiğini ispatladı.

kaynak: science advances (2021), "the genomic history of the bronze age southern arc."

bulgu: iskitlerin genetik mirasının doğrudan hun, göktürk ve modern türk halklarıyla süreklilik gösterdiği, "irani" olarak adlandırılan gruplardan genetik olarak farklılaştıkları görüldü.

2. arkeolojik ve kültürel kanıtlar (kurgan kültürü)
iskitlerin ölü gömme adetleri ve yaşam biçimleri, kadim türk kültürüyle (bozkır kültür kompleksi) birebir örtüşmektedir.

kaynak: prof. dr. hermann parzinger, the scythians: nomads of the steppes.

kanıt: arzhan-1 ve arzhan-2 kurganları (tuva cumhuriyeti): dünyanın en eski iskit kurganları türklerin ana yurdu olan tuva'da bulunmuştur. bu kurganlardaki at kurban etme ritüelleri ve defin biçimleri, ms 6. yüzyıldaki göktürk kurganlarıyla aynıdır.

kaynak: prof. dr. m.a. ıtina, the early scythians in central asia.

kanıt: at ve pantolon kültürü: iskitler dünyada pantolon giyen ve atı bir savaş aracı olarak kullanan ilk topluluklardandır. bu özellikler, yerleşik pers (iran) kültüründe yoktur; aksine göçebe türk dünyasının alametifarikasıdır.

3. dilbilimsel kanıtlar ve yazılı metinler
iskitçe'nin tamamen bir iran dili olduğu iddiasına karşı en büyük kanıt, iskitlere ait olduğu bilinen az sayıdaki yazılı belgedir.

kaynak: prof. dr. olcas süleymenov, az i ya.

kanıt: esik (ıssyk) yazıtı: 1969'da kazakistan'da bulunan "altın elbiseli adam" kurganındaki gümüş tabak üzerinde 26 karakterlik bir yazı bulundu. süleymenov ve birçok türkolog, bu yazının proto-türkçe (ön-türkçe) olduğunu ve orhun abideleri'ndeki alfabenin erken bir formuyla yazıldığını kanıtlamıştır.

kaynak: boris khristoforovich grach, the scythians.

kanıt: iskitlerdeki unvanlar (tarkan, tigin gibi kelimelerin öncülleri) ve kişi adlarının (targitaos vb.) türkçe fonetik yapısına olan uygunluğu.

4. tarihsel ve mitolojik kaynaklar
eski çağ tarihçilerinin ve türk sözlük bilimcilerinin kayıtları bu bağı doğrular.

kaynak: kaşgarlı mahmud, divânu lugâti't-türk (1072-1074).

kanıt: kaşgarlı mahmud, iskitlerin en büyük hükümdarı olan alp er tunga'yı (iran kaynaklarında efrasiyab) bir "türk hakanı" olarak tanımlar. türklerin sözlü geleneğinde iskitler, doğrudan türklerin atası olarak kabul edilmiştir.

kaynak: herodot, tarih (4. kitap - iskitler bölümü).

kanıt: herodot, iskitlerin kımız içtiğini (at sütü), göçebe çadırlarda yaşadığını ve kadınlarının da savaştığını anlatır. bu tasvirlerin tamamı, tarihin ilerleyen dönemlerindeki hun ve türk toplumsal yapısıyla birebir eşleşmektedir.

5. antropolojik devamlılık
kaynak: dr. çetin arslan, iskitler (sakalar).

bulgu: iskit kurganlarından çıkarılan kafatası örnekleri üzerinde yapılan antropolojik incelemeler, bu halkın hem "europoid" hem de "mongoloid" (orta asya) özelliklerini bir arada taşıdığını göstermiştir. bu karma yapı, bugünkü türk milletlerinin karakteristik antropolojik yapısının temelidir.

sonuç: batı merkezli tarih anlayışı dilsel benzerliklere (çoğu tartışmalı olan kelime listelerine) dayanarak iskitleri irani sayarken; genetik, arkeoloji ve destanlar iskitlerin türk tarihinin ilk büyük temsilcileri olduğunu bilimsel kaynaklarla desteklemektedir."