dünya düzeninde değiştirmek istediğiniz şeyler

ben bu adaletsiz, hoşgörüsüz ve merhametsiz dünya düzenini hiç sevmedim. keşke kadınların katledilmediği ve mal gibi alınıp satılmadığı, sokaktaki hayvanların hepsinin ya devlet koruması altında olduğu ya da sahiplenildiği, her çocuğa eşit eğitim fırsatlarının sunulduğu, herkesin el ele verdiği ve fakirliğin mimimuma indiği, din ve düşünce özgürlüğün lafta değil icrahatta olduğu, kimsenin ne malına ne de canına kast edilmeyen bir dünya düzeninde yaşıyor olsaydık, ya da böyle bir düzen için çabalıyor olsaydık.

tüm kaynakların sınırsız olmasını isterdim.
3-4 saat duş almak isterdim.

vizeyi kaldırmak isterdim, sonuçta dünya hepimizin.

faşizme ait olan tüm ötekileştirmeler.

devlet okulu çocukları kolej kızlarıyla çıkabilsinler.

bu düzensiz düzeni tamamen değiştirmek isterdim. bunu yapmanın tek yolu da sözde adaleti değiştirmek olurdu. ben demiyorum, camus söylemiş "adalet olmadan düzen olmaz"mış.

gelir-varlık eşitsizliği.

sınırları kaldırmak, fırsat eşitliği, kapitalizm mi yerle bir etmek, kadınlara ve çocuklara yönelik gerçekleştirilen şiddetin kökünü kazımak, siyaset ve din uğruna yıkanmış beyinleri fikirleri silip atmak

hangisini söyleyeyim? say say bitmez.
o yüzden kendimi değiştirmeye çalıştım hep ama yapamadım.

şu ara şu emlak piyasasını düzeltmek isterdim. ülkeyi uçuruma götürenler bunlar resmen.

ülkelerin silahlara ve savunmaya harcadıklarını başka bir şeye harcamalarını sağlamak isterdim ama hepsinin bir an da tabii ki.

en önemlisi adalet. hukuk, eğitim, siyaset vs her kuruma adalet gelirse dünya özellikle ülkemiz şaha kalkardı.

vicdan ve insanlık anlayışı. millet kırıntılarına sahip ve buna bolluk muamelesi yapıyor. bu olay hiç olmamasından daha kötü geliyor gözüme.
bunlarda bir seviye ve kalite edinilirse her şey güzel bir düzene oturabilir bence. çünkü insan olmanın temelinde bunlar yatıyor. bunlar sağlanmalı ki güzel şeylerin önü açılsın.

çocukların mutsuz ebeveynler tarafından büyütülmesi.
çocukların, ebeveynlerinin mutsuzluklarına maruz kalarak büyümesi.

evet bazen ebeveynler mutsuz olabilir ama kronik mutsuzlar ebeveyn olmasın lütfen.

çok ütopik bi şey tabi bu dilediğim. ama imkanım olsa mevcut olanı değiştirip bu düzeni sağlamak isterdim.

ödül töreni konuşma dileği gibi gelmesin kimseye ama bi düşünsenize ne şahane olurdu be.