dürzü

sokak ağzında ağır bir sövgü ve hakaret sözüdür.

not : (bkz: dürzi) ile alakası yok.

dürzünün oğlu olunca en sevdiğim hakaret haline gelen kelime .

alevi abilerden öğrendiğim küfür olarak kullanılan kelime. aslında dürziler diye bir topluluk olduğunu öğrenince kullanmaktan vazgeçmiştim.

pezevenk ya da gavat (kavat) olarak da karşınıza çıkabilirler.

neyzen tevfik 'in sevdiği kelimelerden biridir. dürzü kelimesini duyunca aklıma neyzen tevfik 'in şiiri gelir.

kimilerinin anlamını bilmeden savurdukları dünyanın en ahlaksız ticaretini yapan insanlara verilen isimdir.

annemin bana hitap şekli..

bu heriflere de parçalanan suriye'den pay vereceklermiş. inançlarıyla hakaret konusu olmuş, neye taptığı belirsiz üç otuz kuruşluk herifler devlette yer alır da bizim militancıklara bir şey vermezlerse çok gülerim.

dürzü, aslında ağır bir küfür olup aynı zamanda aşık mahzuni şerif'in bir parçasıdır. gerçekten de üstad mahzuni'nin dediği gibi bu dürzüler, bu deyyuslar bizi mahvetti. ilgili eserin sözleri şu şekildedir:
''bizim köyün tek sahibi.
bir kınalı dürzü dürzü.
kan emiyor yılan gibi.
bir kınalı dürzü dürzü.

dürzülerde olmaz gurur.
dürzü, başı eğik durur.
dışı müslüm içi gavur.
bir kınalı dürzü dürzü.

dürzü, gezer nazlı nazlı.
dürzüde çok şey gizli.
bizim dürzü, dört boynuzlu.
bir kınalı dürzü dürzü.

dilinde cennet alası.
yüzünde kara cılası.
mahzuni'nin baş belası.
bir kınalı dürzü dürzü.''
ilgili link: