düşünmek istememek

dünya'nın en kısa paradoksudur. zira düşünmek istenmezken dahi düşünce eylemi gerçekleşir. düşünmek istenmiyorsa en güzeli salmaktır.

çok düşünmekten kaynaklanip daha çok düşünmekle devam eden istek. suda boğulurken çırpınmaya benzer. düşünmek istemedikce boğulmak muhtemeldir. bu sebeple düşüncelerin yüzeyine kendini sırt üstü bırakmayı denemek gerekir.

düşünmektir.
tam aksi düşünmelisin ama yeteri kadar günlük belirli vakitler belirle ve o saatlerde düşünmek istediğini düşün

ağır gelen ve acı veren bir olaydan ötürü ortaya çıkan istektir. özünde çaresizlik vardır. ama düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünmeye başlarsınız. bu sebeple kaçış ararsınız, bu da genelde uyumaktır. tabi uykuya dalabilirseniz.

sen benim geceleri uyuduğumu mu zannediyorsun?
inanın ben de düşünmek istemiyorum ama bir açma kapama butonu yok. ve overthinkinge çare de yok, kestirme yollar şunlar olabilir:
- uyku, çok uyku, çok çok uyku
- müzik, çok müzik, çok yüksek sesle müzik

(bkz: düşünmek istememeyi düşünmek)
kaçarı yok düşüneceksin.

önceden daha sık olmakla birlikte hâlâ zaman zaman yaşarım bunu. yüzleşme korkusudur aslında. sanki tüm parçalar gözümün önünde birleştirilmek üzere bekler; ben de görmezden gelir, bakışlarımı kaçırır, ertelerim. ama bunu sorumluluktan kaçmak için, güçsüz olduğum için yapmam. parçalar birleştiğinde ortaya çıkacak resimden korkarım.

bir süredir tam olarak ihtiyacım olan ama ne kendimin ne de başkalarının izin vermediği bir çeşit kaçış eylemi. başkaları umrumda olmasa da kendime karşı kör dövüşünden hallice bir savaş içerisindeyim. bitmiyor ve de içime git gide daha fazla acı vererek işliyor..

aslında kaçmak isteyip kaçamamaktır. düşünmek istemez ve erteleyip durursak bir gece yarısı sabaha kadar oturup saatlerce düşünürüz. bu yüzden aslında yüzleşmek her zaman en iyisidir fakat insan zorluklardan kaçmak üzere kurulu sanırım.

acı çekmektir.

insan düşünmek ister, düşünmek zevk ve mutluluk verir çünkü. insan düşünerek çözemeyeceği şeyi farkedince kahrolmaya başlar ve beyin saçmalar, bu şey düşünmek zannedilir. insanın bedenindeki cinsel zevk ve duyu merkezleri nasıl zevk ve mutluluk ile sonuçlanabilen bir süreç ile bağlantılı ise insanın beyni de evrim sürecinde düşünme işlemi yapabilmek için gelişmiştir. insan düşünebilmeyi öğrendikten sonra kendilğinden, istemsizce ve hatta çocukken farkındalıksızca zevk alarak düşünmeye başlar. zannedildiği gibi düşünmek zor ve acılı, çok düşünmek te zararlı ve aşırı yorucu değildir, insanın aklı düşündükçe karışmaz düşündükçe çözülür ve gelişir.

hemen akabinde kafanı yastığın altına sokmaya sebebiyet verir.
düşünmek istemediğin şeyleri de düşünürsün ve bunun sonu hiç gelmez. düşünmek acı verir.


t/ düşünmek istememek.

(bkz: söyle nasıl unutulur düşünmek)
(bkz: öğret bana nasıl unutulur düşünmek)

her gün düşündüğüm şey. düşünmek istememe durumu.
düşündüğüm zaman o düşüncelerim benim kontrolümde olmaktan çıkıp kendi hallerinde takılıyorlar çünkü. onları yöneten ben olmuyorum da tam tersine düşüncelerim beni yönetiyor. daha da kötüsü ben düşüncelerime nazikçe ve sakin davranmaya çalışırken onlar bende kafamı kopartma isteği uyandırabiliyorlar.
düşüncelerimi bir gün elime geçirirsem onları benden daha güçlü olmamaları konusunda uyaracağım . anlaşmamızda bu yoktu.