duvara tırmanan misafir çocuğu

zed's dead baby ukdesidir.
misafir çocuklarını bu yüzden sevmem. duvarları tırmanır, koltuktan koltuğa atlar, yerlerde sürünür. bide annesi çocuğu bir halt yapıyormuş gibi '' bizim oğlan çok zeki, hiperaktif'' diye övmeye başlar. teyzecim sizin oğlan ağlamasın diye eline verdiğin, telefondan video açtığın çocuk o videonun reklamları atlayınca zeki olmuyor haberin olsun.

birkaç fısla bu iş çözülür. etkisini artırmak için kapı ve pencereleri kapatmayı unutmayınız.

düşüp ağlar. bisküvi verin yesin çocukcağız.

15 yıl öncesi yaşamıştım bunu. arkadaşımın kızı böyleydi. duvara tırmanmıyordu ama duvar kağıdını boydan boya yırtmıştı. koltukların tüm minderleri yerdeydi. anlatılmaz yaşanır. bir arkadaşım uğramıştı bir şey istemek için kapıdan. manzarayı görünce şok olmuştu.
kızı çok yaramazdı ama annesi yani arkadaşım da sinirleri alınmışçasına gayet sakindi.

terlik atılarak düşürülmesi gerekir.

abimin sözü için yengemlere gittiğimizde yeğeninin ve akraba çocuklarının kudurukluğu karşısında şok olmuştum. çocuklar buzdolabının üzerine falan çıkıyordu. neyse ayıplamamak lazım, insanın çoluğundan çocuğundan çıkar.