duyguları anlatacak bir dil bulamamak

sıkışmak kendini ifade edememek
milyonlarca kelime var ama doğru kelimeyi bulamıyorsun
içinde belki rengarenk bir gökkuşağı var ama senden beyaz kağıda siyah kalemle çizmeni istiyorlar
nasıl çizebilirsin ki ?

duyguları öldürecek bir düşünce bulursak iş çözülür.

susmakla sonuçlanır.

bol bol kitap okuyun.
şiir, roman, hikaye, vb.

anlamıyorum ki onları. anlasam bile anlatamıyorum.

bulmak zorunda değilsin değiliz ki ?

niyet okuma olarak başlayan yada dur bu olmadı diyerek sürekli bir cümle arayışı tanımlama isim koymak zaman kaybından başka bir şey değildir.

çünkü nereden başlayacağını bilemezsin.

t: kendini ifade etmek konusunda çaresiz kalma halinde akla gelen bir düşünce olarak tanımlanabilir.
duyguları anlatacak bir dil bilmeye ihtiyaç olmadığına inananlardanım.

gelgelelim ısrarla birilerinin seni anlamasını beklersin, kendini bile anlayamamışken.

bir görsel var elimde ama.


türkiye topraklarını dünyanın yer küresinden ayırıp başka bir gezegene taşıyalım kampanyası

ben genelde kendini çok rahat ifade edebilen biriyim ama bazen insanın dili tutuluyor. sanırım fazla düşünmek yüzünden. kafamda o an o kadar çok kelime dönüyor ki hangisini söylemeliyim hangisi içimde kalmalı karar veremiyorum. o yüzden sessiz kalmakla sonuçlanır. sonra da bir köşeye çekilip derdimi anlatamadım diye ağlarım.

normaldir.

duygu anlatılmaz yaşanır. sadece şairler duyguları anlatmaya kalkışırlar, imgeler yoluyla. bu konu da tartışmalıdır zaten sanat dünyasında bile.

kelimeler ile anlatılabilecek şeyler, yaşanan ve yaşanacak/yaşanabilecek, sosyal, beşeri, fiziksel, doğal olaylardır.

duyguları, neden sonuç ilişkisi içeriğinde, bilimsel literatür kelimelere dökebilir. çoğu insan da eğitimsiz olduğu için bu işten bir şey anlamayacaktır.

uzun lafın kısası, milyarlarca insan ile aynı derdi paylaşıyorsunuz, yaşama karşı stratejilerinizi iyileştirirseniz dert olmaktan çıkabilecek bir şeyi..

"yokluğun cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini"

"dil, varlığın evidir"

"kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim

sessiz akan bir ırmağım
geceden
git dersen giderim
kal dersen kalırım

git
dersen
kuşlar da dönmez"

anlatılamıyorsa sorun kişiyle ilgili dille değil.

orhan veli bile anlatamadığını söylerken çok normal bir şeydir.

aslında her zaman anlatmak zorunda da değiliz. esas olan yaşamaktır. güzel ve doğru biçimde yaşamaktır duyguları. bazı hallerde duygularını kontrol etmek, bazense güzel bir şeyin peşinden sürüklemeyi, gelistirmeyi, büyütmeyi bilmektir bize düşen.

anlatmayı da öğrenebilirsek ne ala. ama anlatımın sadece yazılı olmadığını da bilmek gerekir.
bazen yazmadan da çok şey anlatabilir insan.
yani duyguların dili sadece kalem değildir.
hadi bana eyvallah.