edebiyat tartışacak insan bulamamak

efenim cevremde eksikliğini hissettiğim bir konu, ne edebiyat ne film ne bir roman karakteri ne bir yazar üslubu oturup şöyle iki kelime konuşabilecek insan yok. günlük hayatın sığ ve yüzeysel konulari ve hic bir ise yaramayan bakkal sohbetleriyle dedikodu yapmak arasına sıkışmış bos muhabbetlerden oylesine sıkıldım ki.

inanmayıns***cek başlığı.

ben de tartışmaya kimseyi bulamıyorum ama senin yetersiz kategorisinde olduğundan eminim, mesaj atıp deneyebilirsin

çok doğru. edebiyat ve yanına da tarihi eklemek isterim. çevremde 1 kişi var tarih ve edebiyat konuşabileceğim. 1 kişi. ülkede siyaset konuşalım desen, 20 kişi çıkar karşına. bu da ne kadar geri olduğumuzun acı bir göstergesi.

çünkü artık eskiden kitap okuyanlar bile 20. sayfasına kadar okuyorlar her şeyi. kimsede bir şey en derininden öğrenecek beyin takadi kalmamış. işlerine yarayacak kadar sosyal medyada kitap resmi ve cımbızlı özdeyişleri olsun yeter.

nefret ediyorum bu çağdan.

entelektüel ihtiyaçlar duyup bunu karşılayamamaktır. düşünmek ve tartışmak insan olmanın gereklerinden biri olmalıyken bizim ülkede entel dantel işler kapsamına giriyor. ülkecek neden bu halde olduğumuza da şaşırmamak gerek. en havalılar tik tokcular evet, biz çok kafa açıyoruz ya

(bkz: millet aç aç)

aslında edebiyat tartışacak birileri olması benim de işime gelir zira türk dili dersi kapsamında final sınavında edebiyat konularından sorumluyuz.

türk edebiyatında şiir hikaye roman tiyatro şimdiye kadar işlenen konular. bir de notre dame'in kamburunu okuyacağım ve oradan da sınavda soru çıkacak. kitap da kaç sayfa bakmadım ama biraz etli butlu. kitabı okurum ama edebiyat ben de hiç yok. derslere de girmedim. bir de hocalar beni pek sevmiyor. dersi böldüğümü düşünüyorlar. hatta bir tanesi açıktan açığa laf bile soktu. imalı bir şekilde son derece analitik sorularınızı lütfen dersten sonra sorun dedi.

ben tiyatro dersinde mesela neye takıldım. şimdi tanzimat döneminde 2 tür tiyatro yazılmış ya. okunmak için yazılan ve oynanmak için yazılan şeklinde bir ayrım var. bu dönemde okunmak için yazılan tiyatroların oynanmak için yazılanlarla ne farkı var acaba. mesela diyalogları mı daha uzun ne yani.

çevren nasılsa sen de öylesin, sen nasılsan çevren de öyledir. insanlara laf atmadan önce kendinizi geliştirmeniz dileğiyle. o zaman tartışacak insan bulabilirsiniz.

düşünen insan popülasyonun az olduğu, kendini geliştirmeyi önemsemeyen hatta istese bile geçim kaygısından buna vakit bile bulamayan insanların çoğunlukta olduğu coğrafyalarda normaldir.

hususi davetiye:

yâ hak!
aldım elim';
verdim elim'.
edebiyat hakkında
gel, münakaşa edelim.

yâ hakîm!
ister üslûp
ister usturup...

eser, şaheser;
şair, sultanü'ş şuara;
kahraman, başkahraman;
yerli v' el beyaz perde...

aldım elim'
verdim elim'
sanat hakkında
gel, münâzara edelim.

ohrmazd

tanım: entelektüel mastürbasyon için erbâb bulamama durumu.

dipnot: davetiye tek kişiliktir.