edebiyat

(bkz: yazın)

şiirin,öykünün,romanın kesişme noktası.belki göz yaşlarımızı şiirle siler bir parçasını dinlendirip ruhumuzun canhıraş hayata farklı bir pencereden bakalım diye...

edebiyat, dili kullanan bir güzel sanattır.

hayata farklı yönten bakmayı öğretir, lisede en sevdiğim derslerdendir

aşık olduğum.. hayat tutanağı

sayesinde varım. düşünebiliyor ve sorgulayabiliyorum. kendilerine çokça hayranım. ınsanın ruhunu böylesine ilmek ilmek işleyebilen ne var ki başka?

insanı dünyadan koparan büyüleyici bişey

yedi güzel adam

edebiyat sevmeyen insanın iyi insan olmadığını düşündüğüm insana huzur veren şey

bölümüm,ruhumu ve düşüncelerimi ifade edebildiğim alan

insanın insana anlatamadıklarını anlatan; şiir, roman gibi yazıları kapsayan genel adı, edebiyat.

hislerin ve düşüncelerin olabilecek en etkileyici biçimde anlatılma çabası. etkileyicilik değişiklik gösterebilir.

edebiyat niçin vardır? biz neden hayattan kaçıp kitaplara sığınırız? çünkü dünya sahtekarlarla doludur; insanlar samimi değildir, herkes birbirini kırar, incitir. bizim o koca koca kitapları devirmemiz, iki satır samimiyet bulabilmek içindir arkadaşlar. iki satır samimiyet.

bu ülkede akıl sağlığını korumaya yardımcı olan item.

(bkz: iki gözümün çiçeği)

edebiyat muktezayı hâle mutabık kelâm etmektir.

doğru konuşmak ve doğru yazabilmek, arzu edilmesi gereken bir duygudur. alanı ne olursa olsun, lise yıllarında şiir, deneme karalamayan yok gibidir defterinin bir köşesine. edebiyat, içine daldığımız duygu dünyasını destekleyecek bir konu, sevilecek bir ders.

aradığım başlık edebiyatın ne işe yaradığıydı ama bulamadığım için yorumumu şimdilik bu başlığa yazıyorum, yazar olunca artık kendimiz açarız başlığı. neyse sadeden geleyim; demin denk geldiğim sabahattin ali'nin bir sözü edebiyatın ne işe yaradığı konusunda, bende ivedilikle bir şeyler yazma ihtiyacı uyandırdı, bu vesileyle edebiyat'ın ne işe yaradığını/en azından benim için ne anlam ifade ettiğini birkaç cümleyle ifade etmeye çalışacağım.
öncelikle belirttiğim söz; "unuttum diyemem ama üzerimde bir tesirin kalmamış artık."
bu sözü ilk okuduğumda evet edebiyat bu işte, edebiyat'ın işe yarar kısmı budur dedim. çünkü; bu söz, benim belki sürekli olarak içimde/aklımda bir duygu olarak varlık taşıyan, sürekli dolaşan; ama kelimelere asla dökülemeyen o sözdü. yüreğime su serpmiştir, beni bir duyguda tamamlamış, azad etmiştir. sözgelimi, bir benzetme yapacak olursam, dilimde sürekli dolaşan ama aklıma asla gelmeyen o şarkıya bir yerde rastlamam gibidir bu. anlık da olsa o şarkıyı artık bulmuş olmam beni rahatlatır, bana eşlik ettirir. edebiyat'ın işe yarar kısmı da budur işte, insanın tamamlayamadığı, anlam veremediği, eksik kaldığı o duygunun karşılığıdır.
ve dünya tarihi boyunca insanlar hep benzer hisleri yaşamışlardır, sabahattin ali gibi kıymetli insanlar da bunları sadece yaşamamış; söylemiş, yazmış, bunlara sözcüklerle dokunmuş ve bize kadar ulaştırmış. elbette bu tür duyguların ifade edilmis olması derdimize tamamen derman degil, hiçbir zaman da olmayacak belki ama en azindan bu hislerimizin bir tanımının olduğu, bu hislerin insanlık tarihi boyunca ortaklarının olduğu bilgisi bir nebze de olsa derdimizi hafifletiyor. bu anlamda ben edebiyat'a da sabahattin ali gibi isimlere de her zaman duacıyım. duacı kalacağım.

(bkz: sabahattin ali)

arapça edeb kelimesinden türetilmiştir. türk toplumunda ilk kez şinasi tarafından sanat türünün adı olarak kullanılmıştır.
etkileyici söz sanatını ifade eder. duygu ve düşünceleri insanın iç dünyasında güzel duygular uyandıracak biçimde aktarma sanatıdır.