efkarlanmak

tam rakı sofrası işi.
rakıyı da sevmem.
cin tonikle iyi gitmiyor.
arkada itirazım var çalıyor.
oysa itiraz bile edemeden çekip gitmeler var.
sonra vay efendim niye böyle oldu.
hayatın orta yerini geçmişken tüm kolonları yıkıp bir sigara yakıp karşıdan binanın çökmesini izlemek gibi.
ağıtsız hem de.

kücük emrah itemi.

gecici bir ruh hali oyle boynu bukmemek gerekir.