ekonomiyi inşaat sektörüyle geliştirmeye çalışmak

dünya genelinde ekonomi; hizmet, sanayi ve tarım sektörleriyle etkileşim içinde gelişirken dünyada bir ülke var ki ekonomisini inşaat sektörüyle geliştirmeye çalışıyor. hangi ülke olduğu hakkında çeşitli dedikodular var.

emperyalist güçlerce işgal edildiğimizin en güçlü izahı olabilecek ekonomik politika.

neden inşaat peki?

çünkü, inşaat emperyalizmin sattığı ticaret mallarını engellemiyor da ondan.

türkiye 10 marka üretse, yapacağı inşaatlar beleşe gelir.

yanlıştır.
o kişiler de bunun farkında. ama inşaat somut ve "ne yatırım yaptınız" diye sorulduğunda gösterilebilen bir şey. eee zorla cahil bırakılan halkta tabi hükümetin çalıştığına ikna oluyor böylelikle. ve oyunu yine o insanlara atıyor. tabi bu söylediklerim muz cumhuriyetinde oluyor. bizim ülkede olmaz böyle şeyler.

ekonominin geliştiği kesin de kimin ekonomisi orası tartışılır.

ekonomik faalliyetler 3 ana bölümde incelenir. 1. tür; tarım sektörü, 2. tür; sanayi sektörü ve 3. tür; hizmet sektörü. ınsaat ise sanayi sektörü ićinde yer alan bir alandır. demek ki bu bahsedilen ülke sanayiye yönelmiş.

ekonomi o kadar garip bir bilimdir ki sabit görünen değişkenler sizi bir anda boşa düşürür..

(bkz: günü kurtarmak)
mevcut hükümetin uzun vadede sadece iktidarlarının devamı için plan yaptığından oluşan durumdur.

mümkün değildir, hiçbir gelişmiş ekonomi inşaat ile kalkınmamıştır. bizimki bir vizyonsuzluk ve göz boyama hikayesidir.

akp'nin hikayesi esasında 11 eylül saldırılarıyla başladı. hali hazırda başlamış olan küresel ekonomik durağanlaşma bu tarihten itibaren zirve noktasına ulaştı. küresel ticareti hareketlendirmek isteyen amerika sıcak parayı bilhassa gelişmekte olan ülkelere yönlendirdi. küresel kredi krizinden sonra da bu eğilim devam etti. ülkemizde sokaklarda standlar kurulup kredi kartlarının dağıtıldığını hatırlayalım. korkunç bir suni talep patlaması yaşandı, alışveriş çılgınlığı patlak verdi, binlerce avm inşa edildi.

akp hiçbir tasarruf önlemi almadı. tüm pompalanan para ve kredi imkanları yol ve inşaat projelerine harcandı. bunlar halkın gözünü boyadı, ülke gelişiyor algısı yaratıldı. halbuki elimizde sürdürülebilir kalkınma projeleri oluşturma şansımız vardı. sanayi yatırımları yapılmadı, kalkınma planlarının yerinde yeller esti. elimizde tekel gibi takır takır çalışan kurumlarımız vardı, hepsi birer birer satıldı.

hastane binaları yapıldı ama doktor ve sıra bekleme sıkıntısı çözülmedi. üniversite binaları yapıldı ama eğitim yapılamadı. çünkü proje ve planlama bu hükümete ağır geldi. erdoğan'ın okul arkadaşları, karadenizli hemşehrileri bakanlık, müsteşarlık koltuğuna oturdu. bu ülkenin eski yetkin devlet adamları islamcı körlüğe kurban gitti. yetişmiş kadrosu olmayan akp cemaatlerin kapısını çaldı. devlet yıllarca temizlemeye uğraşacağı bir sorunu kendi başına bela etti.

tüm bunlara rağmen "ama adamlar ilk beş yıl iyi çalıştı aga" diyenler de var ya, neyse bir şey demiyorum...

bence şu an tam tersi yapılıyor. inşaat sektörü ekonomi ile gelişiyor.

kardeşim ülkenin durumu şu anda ıntel pentium işlemcinin rtx 3090 ekran kartı ile birleşmesinin imkansızlığı gibidir. kasayı komple yenilemeli, başka çare yok. power patladı patlayacak, harddisk desen ihanetlerle dolu. bir güncellemeye hasret kalmış windows 2002'li türkiye.

(bkz: bir ekonomik tetikçinin itirafları (kitap))

inşaat, ekonominin gelişmesi için hızla halledilip, ama üzerinde ciddi kafa yorulup geçilmesi gereken bir aşamadır. hızla olacak derken plansız değil. istatiskçiler, aktüerler ve alanla ilgili kim varsa çalışmalar yaptırılıp gelecek yüz yılın, iki yüz yılın planlarının yapılması gerekir.

inşaat ekonomiyi sürekli geliştiren faktörlerden olsaydı, dünyanın en sağlam ekonomisi olan almanya’da, her yer inşaat olurdu. yanlış anlaşılmasın inşaat derken sadece ev yapımından bahsetmiyorum. zaten dingonun ahırı da değil, bırak ev yapmayı kafana göre çivi bile çakamıyorsun. her şey plan dahilinde.

bilim yarışının olduğu bu çağda, inşaat asıl gelir getirecek, geliştirecek sektörlerin yardımcısı olmak dışında başka bir konumda olmamalı. olduğu taktirde de müteahhitler dışında kimseye faydası olmaz.

ytong kafalı insanların yaptığı, faturası tersine gelişme ile sonuçlanacak eylem.

olması gereken imalat sanayisine önem verilmesidir. tamam inşaat sektörü de olsun ama fazlası yarar yerine, zarar verir ülkeye.

inşaat sektöründe ülkeye dışardan para girişinin olmadığını bilmiyorlar. para ülkede dönüp duruyor.

dünya genelinde kamudan ihale alan şirketlerin ilk beşinde dört şirket ile ülkemizin bulunmasına vesile olmuştur. tarihi ve doğal değerlerin talanına sebep olarak sadece betona saygı duyanlar elbette rahmetle(!) anılacaktır.

ekonomiyi inşaat sektörüne bağladığımız için bu durumda değil miyiz zaten ?
bir ülkenin kalkınması için üretim gereklidir deniliyor. lakin üretimden kasıt beton binalar, köşe başı kurulan avmler, şehrin tam ortasına dikilen gökdelenler değil ki.
madem bilim ve teknoloji senin ederin değil sanayi değil beceremiyorsun.
sen tarım ülkesisin, hayvancılıkla beraber en büyük gelirin olmalı. elindeki hazineyi kullanamayacak kadar mı basiretsizleştik.
3 yanın denizlerle kaplı. cennet denilen bir vatana sahipsin. ülkenin gençleri ne kadar karamsarda olsalar hala atatürk'ün bahsettiği o umut dolu çocuklar.

inşaat sektörü dünyada en fazla alt dal besleyen ve ekonomiyi çeşitlendiren sektördür. vazgeçilmeme sebebi bundandır. basit bir inşaat yapımı bile 300'den fazla alanda ek ticaret hacmi yaratır. öte yandan bir ülkenin gelişmişlik göstergesi yerli hammadde ile sağlanan üretimdir. ağır sanayi, teknolojik ürün ve bilişim sektörü türkiye'nin henüz sıralamada bile olmadığı sektörlerdir.