ekstrem spor

kafayı yemiş* bireylerin ilgilendiğini düşündüğüm spor çeşididir. fakat ekstrem sporların varlığından rahatsız değilim. sonuçta doğal seleksiyona katkı sağlıyorlar.

uçakta paraşütüm sırtımdayken bana bir tepik vur da uçayım, efendim ayağıma ip bağlayın beni 300 metreden aşağı atın illa ki halat sağlamdır, işte daldır bandır, kaldır daldır tadındaki su siporları, raftinktir bilmem ne, bunlar yapılmaması gereken siporlardır, teylikelidir, ölebilirizdir.

yamaç paraşütü mesela, atlayan 10 insandan 10'u filan ölüyor yani halen nedir bu zorlama, sen kuş muşun niye uçuyorsun, kuşsak uçalım, kuş değilsek uçmayalım, allah yürü ya kulum demiş, uç ya kulum mu demiş?

ay fenalık geldi.

varlığı kanıtlanmamış bir tanrımsı bu konuda ne der bilmiyorum. muhtemelen ne dediği genital bölgemin uç kısmında değildir. yine de kontrol ediyorum.
ıh ıh değilmiş.

adrenalin tutkusu ne bilmeyen insanların asla anlayamayacağı sporlardır.

o kişiler spor salonunda ayna karşısında kendini şişirip akşamları mal mal futbol izlemeye devam etsin.

yeni zelanda’da kawarau gorge asma köprüsü’nde bungee jumping yapmadan ölmek istemiyorum ben mesela. orası sanırım 40-45 metreydi ama ben 50 metre üstünü görmeyi aşırı isterdim. bir de wingsuit flying yapmak istiyorum da o çok imkansız görünüyor. paraşüt eğitimi alacaksın da, yarasa uçuşu eğitimi alacaksın da… zor anacım zor.