eleştiriye açığım ama dinlemiyorum

sizi kafasına takmayan ama aynı zamanda bazı kelimelerin içinizde birikmesine gönlü razı olmayan insandır. düşüncelidir, delikanlıdır.

rahatsız ukdesi

aklıma idi amin’in ünlü sözünü getiren başlık:

‘eleştirmekte serbestsiniz, ama eleştirdikten sonra olacakları garanti edemem’.

kulağını tıkamak mantıklı.

kendi açımdan azıcık doğru olan önerme. depresyonda olduğum dönemlerde çok fazla alıngandım şahsıma karşı yöneltilmiş en ufak sözden, hareketten olmayacak bir anlam çıkarıp üzülüyor, kırılıyordum.

sonra bu hissiyat beni eleştiren kişi ile aramdaki yakınlığı düşünme sorgusuna itti. düşündüm ki şayet yakınım, tanıdığım, içli dışlı bir sohbetimin olduğu bir insan beni eleştirse bunu önemseyebilirdim ama daha önce tanımadığım, karşılaşmadığım, kim olduğunu bile bilmediğim bir insanın bana gelip "cordy sen şöylesin böylesin!" demesini dinlemek, fikrine önem vermek benim çok mantığıma uymadı. depresyondan ve alınganlıktan da böylece birnevi kurtulmuş oldum.

başlığa dönecek olursak kendi değer yargım doğrultusunda eleştirisini dinleyeceğim insanın benimle öyle ya da böyle geçmişten bir yakınlığı olmalı, beni daha önceden tanımış biri olmalı. yoksa dinlemem istesem de dinleyemem! bu yüzden bu tarz kişilere "eleştiriye açığım ama dinlemiyorum!" demek bence mantıklı ama sizi seven, önemseyen, tanıdığınız birinin size karşı yaptığı bir eleştiriye de kulak vermek zaman zaman faydalı olabilir diye düşünüyorum.