1.
atillâ ilhan'ın 1968 yılında yayınlanan yasak sevişmek adlı şiir kitabından bir şiir.
atillâ ilhan şiir için şu notu düşmüştür:
sonraları üzerine daha bilinçli olarak eğileceğim bireysel diyalektik konusunun 60 yılları başlarında şiirime yansıyışı böyleydi. burada yine bir sevda şiiri havası ve düzeyinde, bireysel çelişiklik, karşıt duyguların çatışması anlatılmak isteniyor. o günler, istanbul'da kalmakla yeniden paris'e gitmek arasında bocalıyordum, şiirde duyumsanan biraz da budur.
şiiri de buraya iliştireyim:
elimden gelen bu
elimden gelen bu ben iki kişiyim
çoğalmak neyse ne azalmak zor
birisi seni her an bırakıp gittiğim
öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
gözlerine kirli bir bulut getirdim
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
elimden gelen bu ben iki kişiyim
birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
bir yerin üşüse onun sıcaklığı
öbürü en içten çağrını işitmiyor
hüneri ne dersen duygu kaçakçılığı
alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
bakışları kayıtsız bir deniz uzaklığı
elimden gelen bu ben iki kişiyim
ikisi birden ikisi birbirinden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi yakıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor
atillâ ilhan şiir için şu notu düşmüştür:
sonraları üzerine daha bilinçli olarak eğileceğim bireysel diyalektik konusunun 60 yılları başlarında şiirime yansıyışı böyleydi. burada yine bir sevda şiiri havası ve düzeyinde, bireysel çelişiklik, karşıt duyguların çatışması anlatılmak isteniyor. o günler, istanbul'da kalmakla yeniden paris'e gitmek arasında bocalıyordum, şiirde duyumsanan biraz da budur.
şiiri de buraya iliştireyim:
elimden gelen bu
elimden gelen bu ben iki kişiyim
çoğalmak neyse ne azalmak zor
birisi seni her an bırakıp gittiğim
öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
gözlerine kirli bir bulut getirdim
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
elimden gelen bu ben iki kişiyim
birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
bir yerin üşüse onun sıcaklığı
öbürü en içten çağrını işitmiyor
hüneri ne dersen duygu kaçakçılığı
alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
bakışları kayıtsız bir deniz uzaklığı
elimden gelen bu ben iki kişiyim
ikisi birden ikisi birbirinden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi yakıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor
devamını gör...
2.
sürekli bir hikayemin olduğu başlıklar açmayı bırakır mısınız lütfen? işim gücüm var ama anlatasım da var *
bu kitabı (bkz: yasak sevişmek - attila ilhan) okuduğum sıralar yönetici demişti ki
"ne biçim kitaplar okuyorsun?"
kendisinin kadın çalışanların saçlarıyla oynaması, omzunu okşaması dışında bir sorunumuz yoktu tabii
bu kitabı (bkz: yasak sevişmek - attila ilhan) okuduğum sıralar yönetici demişti ki
"ne biçim kitaplar okuyorsun?"
kendisinin kadın çalışanların saçlarıyla oynaması, omzunu okşaması dışında bir sorunumuz yoktu tabii
devamını gör...
3.
devamını gör...