elleri güzel bir kadının ellerini öpme isteği

nereden ve nasıl, kimler tarafından dna'mıza yüklenmiş olduğunu bilmemekle beraber, insanı zor durumda bırakabilen, için içi yakan, kavuran, acımasız, hain, zalim bir istektir...

her eli güzelin olmasa da bazen, bazı zor ve zayıf anlarda, bazı eli güzellerin ellerine karşı hissedilen mecburiyet, muhtaçlık. içten hissedilen susamışlık hissidir.

belki sizinde cebinizde tek kuruş olmadan bütün gün aç gezdiğiniz zamanlarınız olmuştur..
öyle zor zamanlarda dönercilerin, köftecilerin, hamburgercilerin önünden geçerken içiniz nasıl kıyılır iyi bilirsiniz. yaşamayan yoktur. bitkin bir halde sadece yutkunursunuz..
aklınızı kaplayan tek şey orada oturup doyasıya yemek yemek olur.. başka bir şey düşünemezsiniz, göremezsiniz... kalbiniz yemek yemek! diye çarpar.

işte bazen bana da olur bu.
hayret! neden bu kadar öpmek isteği duyuyorum?
öpünce ne olacak?
mantıklı düşün. nefsini terbiye et! diye ikazlarda bulunuyorum kendime...
sonra kaybolup gidiyor tabii.
şimdi bu istekler ve neticesinde gerçekleşen veya gerçekleşmeyen öpüşler
benim açımdan sadece beni ilgilendiren bir durummuş gibi gözükse de, bu ihtiyaç giderilirken karşıdakinin de dahil olduğu bir süreç oluyor bu.
neticede öpülen el bir yemek değil.
o elin duygusal, yaşayan bir sahibi var.
siz her ne kadar o elleri karşıdaki kişiyi mutlu etme isteğinden çok kendiniz için öpüyor ve şifa buluyor olsanız da o güzelim ellerin sahibi kendine bir pay çıkaracaktır bu durumdan..
işte tam da burada kadının düşüncesi hakikatle ne kadar uyum içinde oluyor tartışılır bence..
ne kadar sağlıklı bir yorumda bulundukları tartışmalı.
işte burada sözü güzel elli kadınlara bırakmak gerekiyor.
hayırlı akşamlar.