1.
louis aragon tarafından yazılmış eser olup karısı elisa triolet'e yazdığı şiirlerden oluşuyor; kitabımızın özgün adı ise les yeux d'elsa iken türkçe'ye ise hüseyin demirhan tarafından çevrilmiştir.
öncelikle louis aragon şiirine yabancı olduğumu sanmıyorum, bir veya iki şiir kitabını daha okuduğumdan şiirinin altında imzası olmasa da onun yazdığını anlayacak kadar şiirlerine veya üslubuna artık hâkimim.
bu benim okumamdan ziyâde onun usta bir şair olduğunu gösterir.
kitap hakkında konuşmak gerekirse; şiirleri oldukça iyi ve can alıcı, bunun yanı sıra fazlasıyla felsefik buldum.
kitabın başındaki şiirlerde elsa'nın vâroluşu ve gözlerine şiirler yer alırken daha sonra şiirlerin odak noktası biraz değişiyor.
özellikle de yitirmek ve ölüm gibi konularda yazılmış olması dikkatimi çekti, belki de her aşkın sonucu yitirmektir, bu yüzden aşk yerini kaybetmeye varan şiirlere bırakmıştır.
bunun haricinde şiirlerin değindiği felsefik durumlardan söz etmek gerekirse; bir dizede anımsamanın işkence olduğunu belirtmesi ise mutluluğu hatırlamanın yıkım olduğunu düşündürüyor.
birini yitirmek, yitene duyulan acı, zamana dair can alıcı sorular, ölüm ve yaşama kendi merceğinden bakmış olmanın verdiği farkındalık hâli epey hissediliyor.
son zamanlarda okuduğum en iyi şiir kitaplarından biriydi.
bu akşam paramparça oldu evren ansızın korsanların ateşe verdiği kayalıkta
baktım deniz üstünde ışıl ışıl yanmakta elsa'nın o gözleri o gözleri elsa'nın.
-anımsamak işkence.
bağlı kalmalıyım yitene niçin?
öncelikle louis aragon şiirine yabancı olduğumu sanmıyorum, bir veya iki şiir kitabını daha okuduğumdan şiirinin altında imzası olmasa da onun yazdığını anlayacak kadar şiirlerine veya üslubuna artık hâkimim.
bu benim okumamdan ziyâde onun usta bir şair olduğunu gösterir.
kitap hakkında konuşmak gerekirse; şiirleri oldukça iyi ve can alıcı, bunun yanı sıra fazlasıyla felsefik buldum.
kitabın başındaki şiirlerde elsa'nın vâroluşu ve gözlerine şiirler yer alırken daha sonra şiirlerin odak noktası biraz değişiyor.
özellikle de yitirmek ve ölüm gibi konularda yazılmış olması dikkatimi çekti, belki de her aşkın sonucu yitirmektir, bu yüzden aşk yerini kaybetmeye varan şiirlere bırakmıştır.
bunun haricinde şiirlerin değindiği felsefik durumlardan söz etmek gerekirse; bir dizede anımsamanın işkence olduğunu belirtmesi ise mutluluğu hatırlamanın yıkım olduğunu düşündürüyor.
birini yitirmek, yitene duyulan acı, zamana dair can alıcı sorular, ölüm ve yaşama kendi merceğinden bakmış olmanın verdiği farkındalık hâli epey hissediliyor.
son zamanlarda okuduğum en iyi şiir kitaplarından biriydi.
bu akşam paramparça oldu evren ansızın korsanların ateşe verdiği kayalıkta
baktım deniz üstünde ışıl ışıl yanmakta elsa'nın o gözleri o gözleri elsa'nın.
-anımsamak işkence.
bağlı kalmalıyım yitene niçin?
devamını gör...