emre uslu'nun kemalizm çağ dışı demesi

şahsımın kemalistliğini daha da pekiştirmiş tweet.

en son tankın namlusuyla ilgileniyordu bu dallama fetocu.

1500 yıl öncesinin ideolojsiyle ülkeyi yönetmeye talip olan, beceremeyince kendi halkına kurşun sıkan bir adet vatan haini fetöcünün saçma sapan hezeyanlarıdır.

bunu diyen de zavallı biatçı bir dinci. bu yeni dönemde dincilerin özgüveni cidden beni çok güldürüyor artık. sizin gibi sıçmıkların çıkıp neler yapabileceğini 100 yıl önceden söyledi diye tüm gareziniz değil mi.

bu tür açıklamalarda bakılması gereken şey bu ideolojiye kimlerin karşı olduğu.

kim sevmez kemalizmi?
başta aklıma gelen feto. malum başındaki zat atatürk'e hakaretten sonra kaçmıştı ülkeden, nurcular, nakşibendiler (örnekler çoğaltılabilir), pkk, liberaller (sağlı sollu) velhasıl kelam bu ülkeye, cumhuriyete düşman bilimum odaklar.

şimdi bu fetö sevdalısı arkadaşın derdi belli. konuşacak elbet. görevi bu. ancak görüyorum ki atatürk bunlara zamanında çok güzel basmış tekmeyi. hala acısını atamadılar.

not: kemalist değilim.

edit: çağdışı sensin. cumhuriyet de sana girsin derdi can yücel yaşasa.

emre uslu denilen maklubeci fetöcü itin utanmadan kemalizm'e salladığı o sözleridir. kemalizm, çağ dışı değildir tam tersine çağdaş bir ideolojidir. ahmet taner kışlalı'nın deyimiyle ''kemalizm, geçmişin bekçiliği değil geleceğin öncülüğüdür.''

"bir gün benim sözlerim bilimle çelişirse, bilimi seçin." diyen birinin izi ve düşüncesi kendini sürekli yenileyen olgudur. bu sebepten çağ dışı kalma gibi bir durum asla söz konusu değildir.

emre uslu adını görünce kesif bir çorap kokusuyla beraber midem döndü. allahın belası tarla faresi.

lafa bakarım laf mı diye ,söyleyene bakarım adam mı diye.

değil mi ki zaten ?

bunu söyleyen sığır, kendisinin 1400 yıl öncenin ideolojisinin maşalığını yapıyor olduğunu unutmuş, ama şurası kesin: mustafa kemal aydınlığı, bu nevi mahlukatla asla aynı çağda olmadı..olamaz da..

kemalizm diye bir şey yoktur. bu kavram ilk defa biraz da eleştirel bir dille bir fransız dergisinde atılan başlığa dayanır. başlık la turquie kemaliste (kemalist türkiye) olup, osmanlı sonrası türkiye'nin izlediği yolu ifade eden biraz da alaycı bir ifadeydi. 30'lu yıllardan itibaren mustafa kemal atatürk hem sıhhi sebeplerden hem de kendi tercihiyle bir çeşit yarı inzivaya çekilip, idareyi ismet paşa ve kalibresiz başka adamlara bıraktı. kurtuluş savaşı'nı yapan ve mustafa kemal'e sorun çıkartabilecek kişilerin bir kısmı ikinci mecliste, kimisi hain ilan etme, kimisi sürgün yoluyla bertaraf edilirken kalanlar da izmir suikastı komplosuyla tasviye edildi. 30'lu yıllar ise kemalist kültün ideolojik inşasıydı. amentüye alternatif atatürk ilkeleri çıkarılması gibi. dönemin gazeteleri incelenirse bu durum anlaşılır.

kemalizmin ideolojik çeperi oluşturulduktan sonra atatürk'ün ölümüyle kişi kültü ve tanrılaştırma dönemi başladı. bu, biraz da ismet inönü'nün atatürk'ü kaf dağının arkasına atarak kendi iktidarını sağlamlaştırma yöntemiydi. menderes zamanı biraz da asker korkusu, biraz da dini kesimin radikallerinin aşırı hareketleri sebebiyle atatürk'ü koruma kanunu çıkarıldı. putun kafası ise 12 eylül'den sonra kenan evren'in uygulamalarıyla yerleştirildi. ve fakat,

tüm tapınma ve kişi kültürüne dayanan irrasyonel yapısına rağmen kemalizm, hedef olarak batı avrupa medeniyeti, bilim ve çoğulcu demokrasii hedef gösterdiği için kemik ideolojik haliyle değil ama temsil ettiği değerler açısından progressif yani ilerlemeci bir yapıdadır. sonuç olarak kim kemalizme tapıyorsa kemalizm çoktan ölmüştür ancak dünya ile entegre olma ve çoğulcu demokrasi arzusuna giden yolu pratikte bir diktatör olmasına rağmen mustafa kemal açmıştır. fethullahçı kürt emrullah'ın kaçırdığı nokta budur.

kemalizm bunların önündeki en büyük engel, böyle ağlamaları gayet çok normal. kemalizm'i savunmayan ve beğenmeyen net ülke düşmanıdır.