ergenlikten çıkamayan insan

var böyle insanlar. bir tripler bir atarlanmalar. bir özgüven problemine bağlı aşırı dik durmalar falan.
70 yaşına gelse de aynı bok.

bir şeyi savunmakla olması gerekeni söylemenin farklı şeyler olduğunu bilmezler mesela.

gerçekten ergenlikten çıkma yaşı giderek artıyor. kendinizi büyütmeyip çıkıyorsunuz dışarı bizi kanser ediyorsunuz. büyüyün biraz arkadaşlar, olgunlaşın.

insan yaşadığı hiçbir evrenin içinden tam olarak çıkıp o evreyi tamamıyla atlatamaz. bir bebek yan daima içimizdedir. bir çocuk yan daima içimizdedir. bir genç yanımız ve en son da işte genç yetişkinlik çağımız. sen buna bir de orta yetişkinlik ve geç yetişkinlik denen olgunluk çağını da ekle, yaşlılık denen garabeti de isteyen alsın kendine. maksimum sınır 62'nin sonları olsa çok iyi olur. kalmak isteyen buyursun kalsın

bu ben miyim hissi geliyor bazen 3 ergen yaşına geldim neredeyse ama hala ergenlik bunalımında gibiyim.

evlerden ırak, bizzat gözlemledim. hele ki manitacılık olayları inanılmaz şekilde tezeğe sarıyor.

ergenlikte karakteri çömelmiş ve öylece kalmış insandır.

canım birbirimizi kandırmayalım çünkü türk halkının büyük kısmı bu gruba giriyor.

dikkat: büyük kısmı dedim. otomatik pilotta yaşamayıp egosunun farkında olan bir avuç insana selam olsun!

ben bunların sebebini de az çok anlıyorum. ergenlik insanın sınırlarını keşfettiği bir psikolojik eşik. sınırını keşfetmesine izin verilmeyen insan sonrasında ya çok ezik oluyor ya da çok hadsiz.
ne olursa olsun çatışma yaratıyoruz. hangi türe dahil olursa olsun sonucu kaos.