erkeklerin hiç ses etmeden ortadan kaybolması

gerçekten artık katlanamıyorum sonuçta yetişkin insanlarız ve bi cevabı hak ettiğimi düşünüyorum. yani küsüp günlerce ortadan kaybolmanın anlamı yok. en sinir olduğum şey… hep beni buluyor siz ne düşünüyorsunuz bu konuda ? nolur bi akıl verin bana

yahu ses etsek bu sefer de
bu ne gürültü kardeşim
diyecektiniz.

(bkz: yazma diyince yazmayan erkek)

(bkz: ghosting)

amaaan gerizekalı deyip yargılayıp, sövmelerimizi iletince yolumuza devam ediyoruz.. hatta ben anladıysam baya dolu dolu bir mesajı da sallayabilirim.. hadi şimdi sgt diyerek..

erkeklerin iletişimsel olarak kendilerini keşfedip yani allam benim bir eksiğim var mı yok mu diye sorgulamamaları sebebi ile yaptıklarını kendi kendilerine mantıklı bir çerçeveye dayandırabiliyorlar.. yaaa ara ara arıyorum, telefonlarına çıkmıyorum ki anlasın diyeni duydu bu kulaklar...

bir insanın en yakın arkadaşının erkek olması biraz erkek dünyası kapılarını açıyor.. y kromozomuna bağlıyorum bir de ben anlam verilmeyen tüm erko özellikler bu kromozomda toplanmış olabilir..

allaaam sen büyüksün ya rabbim.

açık ve net bir şekilde konuşulunca olması muhtemel kaçak dövüştür.
açık ve net olmaya devam.

öldüğünden beri hiç mi aramadı.

- yüzleşemeyecek kadar duygusal olarak zayıftır.
- seninle beraber yürüttüğü başka bir kızla devam etmeye karar vermiştir.
- ne düşüneceğinizi veya ne hissedeceğinizi önemsemiyordur.
hepsi olasılıklar dahilinde.
kaygısız olun ve tepki göstermeyin.
ölü taklidi yapana sizde ölmüş gibi davranın.
kimse sizden kıymetli değil.

ses etse kurcalasalar hemen yapışkan-pişkin-sümük-ezik muamelesi görürler böyle karizma oluyolar değerleniyorlar *

devamlı trip atan, her şeye karışan, darlayan, saat başı hesap soran, kafasında kurduğu saçmalıklarla yaşayan biriyle tartışmak istemeyince öyle oluyor.

o seviyeye inip, ardı arkası kesilmeyen tartışmalar yerine sessizce gitmek en doğrusu.

size içerden bilgi vereyim. gerçek kesit. yaşanmış olay. bir hanımefendi ile görüşüyordum birkaç sene önce. tanışmaya çalışıyoruz falan. ben, bi öğlen buluşalım, insan gibi, çay, kahve içelim tanışalım istedim. o, "dur bakalım, bu ne hız delüğanlı" dedi. peki dedim, yazışıyoruz. konuşmayı ben sürdürürsem devam ediyor. ben de, herhalde istemiyor görüşmek dedim, yazmayı bıraktım.

çook sonra, bi daha denk geldik, tekrar görüşelim oldu. "ablacım görüşmedin ya" temalı bir konuşma yaptım. "sen yazmadın, o yüzden beni ghostluyorsun sandım" dedi. kusura bakmayın ya, bütün muhabbeti tek taraflı sürdürmek gibi bir zorunluluğum olduğunu bilmiyordum. ikinci seferde, bu sefer, bile isteye yazmadım ve iletişim kesildi. yaşımız gelmiş bilmem kaça, hala liseli gibi kaçak göcek ilişki peşinde mi koşalım. sağlıklı iletişim kuramayan insanlara dert anlatmayı sevmiyorum. muhtemelen, beni bu başlığa dahil şekilde anlatmıştır konu geçtiyse. onun için öyle bir durumdu çünkü. diğer tarafı da, yazdığım gibi. iletişim çift taraflı bir şeydir. bunu öğrendiğimiz zaman her şey daha güzel olacak.

not: "bir gün hayatımın anlamısın" diyip, ertesi gün ulaşılamayan adamlara denk gelenleri tenzih ediyorum.

biz bunları daha önceden yazdık çizdik. yine yazayım zira görülmemiş de olabilir.

er kişi eğer sizi hayat yolunda uygun bir aday olarak görmüyorsa ve bir insanı değiştirmeye uğraşacak kadar ergen de değilse kavga gürültü istemeden hayatından çıkarır gider.
zira istemediğine dair tek bir cümle ya da mesajın devamı kadın kişisinin sebebini öğrenmek adına kavga etmesiyle sonuçlanacaktır.

erkekler üç şey ister arkadaşlar huzur-yemek-cinsellik.
muhtemelen huzur yoktur. bu sadece sizinle alakalı olmayabilir belki de içerisinde bulunduğu maddi koşullardan dolayı sizle bir gelecek kurmayacagini da düşünmüş olabilir.

her şeyi şahsi algılamayın ya da algilayin banane ya sanki ben yapmıyorum. evet her şey günümüz modernitesinin getirdiği kadının dik başlı olmasından dolayı ve çoğunlukla sizinle ilgili.

belki konuşsa liman gemi ne varsa hepsini yakacaktı. susup gitmeyi tercih etti, siz arkasından hobi olarak yine sallayın ama bazen de böyle olur.

(bkz: gregor samsa)

(bkz: david cooperfield)