ertan v israfil

klipleri kadar şarkılarıyla da tepki toplamalarını beklediğim müzisyen ikilidir.

birkaç kez kliplerine rastlayıp “ olmaz öyle şey” diye düşündüğüm ikilinin ciddi olduğunu, ciddi ciddi müzik yapıp ünlü olmayı planladıklarını anlayınca bütün şarkılarını dinleyip bütün kliplerini izledim.

önce şarkılarından bahsedelim. şarkılar kesinlikle 80ler 90lar ayarında ama iyi anlamda değil. ne müziklerinde bir orijinallik var ne de sözlerde. ilkokulda ödev olarak yazılmış şiirlere benzeyen sözlerin üzerine bir müzik uydurulmuş gibi.

klipler ise daha beter. bir tanesinde piyano başında acılar içinde şarkı söyleyen ikili bir diğerinde hababam sınıfı simülasyonu yüklemesi yapıyor. diğer kliplerin çoğunda ise yan yana oturup ekrana bakarak şarkı söylüyorlar.

asıl meslekler turizmcilik olan ikili teknelerde canlı müzik yaparken sudaki işkenceyi amfibik bir hale çevirme konusunda anlaşarak tüm ülkeye açılmaya karar veriyorlar.

grup üyelerinden ihsan ertan kaya yıllardır canlı müzik yapan bir müzisyen ancak olaya pek vakıf görünmüyor. ama ertan ile ilgili asıl sorun kliplerde şarkı hareketli de olsa yüzünde sürekli kıl dönmesi acısı yaşayan birinin ifadesinin bulunması.

diğer üye olan israfil üstündağ ise bir ara televizyon haberlerine babası ile katılıp aşık atışması yapmış bir müzisyen. o da sürekli huşu içinde şarkı söylediği için hareketli bir parça dahi olsa insanın bir ufak açası geliyor.