eryaman

üniversite dönemini geçirdiğim ve daha sonra kaldığım ankaranın nadide semti. 80'lerin yılların sonları 90'ların başlarında yapımına başlanan toki bloklarıyla büyüyen semtimiz, nezih bir yer olmakla beraber göksu parkını da içinde barındırır. hafta sonları temiz hava almaya, piknik yapmaya veya göl kenarında oturmaya gelinebilir. şu an covid var gelmeyin tabiki, herkes evinde otursun.

çocukluğumun geçtiği etimesgut a bağlı semt. hemen hemen her sitesinin kendine özel bahçe ve parkı vardır. her mahallenin kendine özel, içinde kasap manav market terzi vs bulunduran bir alışveriş merkezi vardır. göksu parkı hafta sonları gereksiz kalabalık olur.

çocuk aklıyla benim için zenginliğin simgesi olmuş yer. gerçekten de güzel bir yer. geniş ve yeşil siteleri var.

orta gelirliler için avrupada yasama imkanı.

lisede sınıfımızda eryamanda oturan tek kişi vardı nedendir bilmem sınıfın en zengini en eliti oymuş gibi gelirdi bana.

şehrin içinde doğada olma hissini yaşatan semt. her gün işe git gel yolu biraz yorsa da sakinliği ve ağaçları için katlanıyorum. biraz emekli yeri gibi de gerçi, olsun.

yaşadığım yerdir tek dezavantajı kızılaya uzak olmasıdır (metroyla 40 dk). onun dışında geniş sokakları ve düzgün siteleşmesiyle çok güzeldir.

sessiz, huzurlu yapısı, eryaman stadı ve metromall denen devasa bloklarla birazcık bozulsa da hala ankara'da yaşamak için en uygun yerlerden biridir.
mahallenin içine stadyum yapan zihniyeti kınar, 5. etap'tan selamlar ederim

plastik bir semttir. on yıl bir sitede oturdum. bira parası bitince akerdeonunu alıp hep aynı şarkıyı, yine bir gülnihal'i çalan, önce 20'li sonra 30'lu yaşlardaki bir delikanlıdan - bekle lan alıp geliyorum birayı der, bira almaya giderdim-, ben gittikten sonra pandemi sırasında kapanan kafeteryanın bana yazan garson kızından ve evimden 50 metre yukarıda yaşayan eski bir sevgilimden başka kimseyle tanışamadım. herkes öyle yabancı.
ama eski mahallem öyle miydi? herkesin herkesi tanıdığı, birbiri hakkında dedikodu ettiği, bir altınızda oturan kadının cordarone bey "çeker misiniz, arkama koymuşsunuz" diye hem arabayı hem de başka şeyleri ima ettiği, bahçesindeki ceviz ve kiraz ağacından ceviz ve kiraz topladığımız apartmanımız, sorun değil sonra verirsin abi diyen kuruyemişçi, dandik bir köfte tezgahına ortak arayan köftecisi, önünde, her akşam tantana şamatayla bira içtiğimiz eski mahallem öyle miydi. yaşıyordu. her şey etten kemiktendi.
kentsel dönüşümle oralar da plastik oldu ya, neyse

tren istasyonunun bulunduğu semtin ismi aslında emirler'dir. eryaman ismi daha bilindik olduğu için öyle denmiş.