eş çeşitliliğinden kafayı yemek

aksi rutinleştiriyor kadınlara olan bakış açımızı..

sanki hep 'metalci ayıklamalıyım' bilinçaltı oluşmuş, bu yüzden 'kişisel seks tarihimiz' birbirine benzer tiplerle dolu.

oysa yolda yürürken 'gızz gayacan yavaş' diye cilveleşen, şiveli 'kıro' kızlar da en az kendi sevişileybıl kriterlerimizde yer almayı hak ediyor. ya da plaza kadınlarının büyülü dünyası, cihangir solcuları.. kayserili ayşe.. tekirdağlı çingenelerin 'biz hep rakı içiyoz bişi oolmuyo' diyen o leziz dünyaları.. yada kozmopolitan içen şuh kadınlar. her türden kadına bir iz bırakmak galiba mesele. bir şekilde hatırlanmayı isteme güdüsü.

çocuk yapmak kişisel olarak aşırı bencil bir miras bırakma biçimi değil mi? bir imza gibi.

benim de imzam ‘çizik atmak’

siyah don, siyah pantolon tarzlar belli, muhabbetler bile aynı.

sürekli aynı yemeği yediğinizi düşünün.. yetersiz ve dengesiz beslenme hesabı..

buna karşıyım değerli okuyucular..üç aşağı beş yukarı bu böyledir.

her kadının farklı bir hikayesi, farklı bir ten kokusu olur. mahrum ölmeyin. artık somaliden mi kız getirtip olaya dalarsınız bilemem.

'yeşilçam' kafasını bi bırakalım yaa.