eski dostların düşmanlığının şiddetli olması

en yerinde örneği çekismeli boşanma olandır.

düşmanlık etmeye ne kadar meyyal olduğunuz ve hakkınızdaki sahip olduğu infolarla ne yapacağını ne kadar salladığınızla doğru orantılı durum.

benim umurumda değil açıkçası…

olmuyor ya. yani eski dostla bir sebepten ötürü aranız bozulduğunda - kavga etmekten bahsetmiyorum, bayağı arkadaşlığın bitişinden bahsediyorum - bu daha çok yok sayma biçiminde tezahür ediyor benim gördüğüm. zira kavga etmek bile bir iletişim, bir çözüm arayışı oluyor. gün geliyor bu bile bitiyor, ardından küfür dahi etmek istemiyorsunuz. wittgensteinsal bir biçimde üzerinde konuşulamayan şeyleri sessizlikle geçiyorsunuz.

25 yıldan fazladır görüştüğüm ilkokul arkadaşımla bi sebepten görüşmüyoruz. düşmanlık yapabilecek tıynette olduğunu düşünmüyorum. keza ben de. ilişkiler gibi dostluklar da bitebilir. ve tıpkı ilişkiler gibi dostluklar da sadece anılarda kalabilir.

zira nereden vuracağını iyi bilir.

ne kadar eski de olsa geçmiş zaman kipinin en derinliklerinde de boğulmuş olsa dosttan düşman olmaz. olsa olsa dost zannedilen arkadaştır o. benim bildiğim dost denilen insan bırak arkasından vurmaya ne kadar kırgınlık olursa olsun laf değdirmeye bile çekinir çünkü. ağrına gider. arkadaşlıktaysa öyle olmuyor.

bu önerme doğrudur. test edilip onaylanmıştır. hatta bir mesajla bitmiştir, diyaloğa bile girmeye tenezzül edilmemiştir. dosta da tahammül etmek zorunda değiliz yaw!

çok dogru olan söz