eski türkiye'den akılda kalanlar

küçüktüm ama en güzel zamanlarımızdı. büyük bir abi askere giderken sokakta eğlence düzenlenmişti. şampanyalar patlatılmış. nez'in "sakın ha" parçası eşliğinde çılgınlar gibi dans etmiştik. mezdeke çaldığında ablalar da göbek atmıştı. iki gün sonra eğlencede bulunan bazı abiler bizi cuma namazına götürmüşlerdi. safların en arkasında kıkır kıkır gülmüştük. imam ise namazdan sonra bize nasihat edip, ülker çikolatalı gofret vermişti. buzdolabımız yoktu ama biz bize ayrım olmadan mutluyduk.

dolar 1,5 liraydı.

rocker kızlar .

bir gün bunları özleyeceğim aklıma gelmezdi. şimdi hepsi totoş.

emo kızlar. göz damarlarım bu yüzden hasarlı.

bnaa eski türkiye 90 lar. o zamanın müzikleri ve sokakta oyun oynamak. komşuya anahtar teslim etmek. erik ağaçlarına dut ağaçlarına tırmanmak. şimdiki ağaçlardan toplayan eden yok. kendi kendilerine dökülüyor meyveler..

gelişmekteydi, fakir ülke sıfatına henüz düşmemişti. umut vaat eden eğlenceler, şenlikler yapılırdı, geleceğe karşı bakış açımız bambaşkaydı. geçim bu denli kötü değildi halk arasında yoksulluk kavramına aşina değildik, elbette fakir olanlar vardı ama yüzdesel olarak söylüyorum. çalışıp biraz maaştan kısarak ev, araba sahibi olunuyordu, televizyonda milli maçlar takip edilir, bilim dergileri incelenirdi. metallica gibi büyük rockçılar sahneye çıkar sonra türkiye hakkında güzel şeyler söyleyip, tekrar gelmek istediklerini söyler, giderlerdi. bu denli cinayet, tecavüz vakaları yoktu, silahlı çatışmalar oluyordu ama polis kuvvetleri daha ciddi bir konumdaydı, o yüzden insanlar suç işlerken birkaç defa daha düşünürdü. aileyle gezilen yerlerde sıcak sohbetler oluşur, bu kadar bina ve yapılanma yokken yeşil caddelerde gezilirdi. evet 95 doğumluyum ve çocukken bunlara şahit oldum. hatırlananlar bunlar.

ankesörlü telefon vardı. ne eziyet çekmiştik ararsın ulaşamazsın. karşıda ki seni arayamaz iğrençti. unutmam bir kış telefon etmem gerek acilen koşa koşa gittim telefon kulübesine hava çok soğuktu ve kar vardı tam telefon kulübesine geldim bir baktım telefon kulübesi kar altında kalmış tam bir eziyet asla unutmam

susurluk skandalı. türkiye'nin ne kadar kirli bir devlet olduğunu, ordu, emniyet ve politikacıların akla gelebilecek her türlü pisliğe burunlarına kadar batmış olduğunu gösterir bir kazaydı. bu kazayla ortaya dökülen pisliklerin arkasındaki kişilerin hangi omzu kalabalıklar, hangi emniyet mensupları, hangi politikacıların olduğunun ortaya çıkarılması için tüm ülkede, saat akşam dokuzda, tencere tavaya vurarak "aydınlık için bir dakika karanlık" eylemi yapılmıştı. sonra nasıl olduysa eylem birden anti şeriat bir hava aldı. yani insanlar susurluk'u protesto ederken birden refah partisi'ni protesto ederken buldu kendisini. devletin psikolojik harp biriminin enfes bir çalışmasıydı bu. büyük bir insan grubu pencerelerden çekildi. susurluk da unutturuldu.

euro 2008 aklıma geliyor. evet a.k. partisi vardı yine başta ama bu kadae güçlü ve dayatmacı değillerdi. çek cumhuriyeti maçını çay bahçesinde izlemiştik çocukluğumun en unutulmaz anlarındandı

çocukluğum.