etiketlemek

istediğiniz etiketleri atarken aynanızı yanınızdan eksik etmeyin. hisssettiğiniz tüm duygu ve düşüncelerin yankı bulması sonucunda sizde bir tanım girmek adına etiketlerinizi eksik etmiyorsunuz.
şöyle düşünün, ortada adı olan bir pasta var. adını koyma gafletinde bulunduğunuz kadar o pasta da ki hissenizi almış bulunuyorsunuz. iyisiyle kötüsüyle karşınızdaki kadar da sizde öylesiniz. en az ben kadar sizde o etiket kadarsınız.

okuyorsan eğer bir dur.
durma aralığın kadar buradasın, ve bundan milyon misli kadar kendinde ol. deneyim ettiğin ve etiketlediğin kadar çoğalan anıların içinde özel olan sadece sensin. hani şu ergenliğin yıllarında lise de felsefe dersinde gördüğün şu
-sen varsan herşey var, sen yoksan bla bla bla...
artık attığın etiketleri unutmadığın gibi kendi varlığını daha unutma.


kıssadan hisse, aş kendini etiketleyip durma döt. yaşa geç. en az sen kadar onlar da deneyim etmeli, en az sen kadar onlarda nefes alıp sittir olup gitmeli.

üretilen ürünlerde, ürünü tanıtması için üzerine basılan ifadelerdir.
sadece ürünlere etiket ve şişeleme yapılması lazım insanlara değil.

(bkz: no labels)

bence bazen faydali. herhangi zararli bir insanin zararlarindan kurtulmanin en guzel yollarindan. karsi taraf narsisttir borderlinedir mitomandir irz dusmanidir dolandiricidir şudur budur fark etmez. o degismez ya da onu degistirebilecek gucte olan ben degilim. haddim de vazifem de degil.

empati cok boktan bir konu. eger istersen bir pedofili ve zoofili ile bile empati yaparsin. onun sucu degil hayat onu boyle yapmis ya da dogustan boyle dersin. yapabilecek misin?

asagilik hareketler yapani asagilik olarak etiketleyip devam etmek en guzeli. önünde eriye eriye yansa bir bardak su atmayacaksin. ölsün. dunyanin temizlige ihtiyaci var.