evde duramamak

her an kendimi dışarı atmak zorunda hissediyorum bunalıyorum.

rahmetli ekrem abinin durumu.

karantina zamanlarından kalma durum.
evde sadece iki saat otursam da içimde bir bunalma hissediyorum. dün terası temizledik ve sandalye atıp oturdum yine de bunaldım. temiz hava meselesi de değil bu galiba dndn

(bkz: dışarıda durmamamak)

ne var lan dışarıda?

yaz aylarında havaların ısınmasıyla birlikte evde sıkılma durumu.

kahveye gidip dayılarla okey oynayıp bu sorun giderilebilir.

iki dakika yalnız kalamayan, kendi kendine yetemeyen insan eksikliği. nerede evde oturmaya katlanamayan, dışarı çıkmaya bağımlı insan gördüysem b.ktan karakterleri vardı hep.
bu insanın sebepsizce dışarı çıkıp kendisine gündem yaratmaya ihtiyacı vardır çünkü halihazırda düzgün bir hayatı yoktur. yorulmuyordur. "yaşasın şu pazarı evde yatıp dinlenerek geçireceğim" demez. hafta içini fiziken veya zihnen yorulmadan geçirmiştir çünkü.
"aşkım ev bi bastı ya, starbucks'a gidelim bari"

yav insanın arada durmaya ihtiyacı var, ara ara. starbucks'ta kahve içmek için evden çıkmak nasıl bir akıl tutulmasıdır anlamıyorum. bu nasıl bir kafa dağıtma yöntemi.

insanlar ilginç, kızlar daha ilginç.