evladın babayı yıkaması

az önce bir dizi izlerken izlediğim sahne .hiç düşünmemiştim .çok duygusal bir şey .çocuk babasını yıkarken babası çocuğun doğduğu günü hatırlıyor .çok değişik duygular .babanın ağlaması ,çocuğun ağlaması .

hasta ve ellerimin arasındayken de yıkadım, gasilhanede de içim parçalanarak da yıkadım. ilkinde babamın aklından geçenleri biliyordum ve hiçbir yeri incinmesin diye bebek gibi davrandım ona ama ikincisinde neler yaşadığımı bilemedi babam. oraya nasıl gittim, o suyu nasıl döktüm, onu orada nasıl bırakıp çıktım hiç bilmeyecek...
ben hala o günü dün gibi hatırlıyorum, ömrüm boyunca da unutamam. bebekler gibi kollarımdaydı...

yaşarken yıkamak kolaydır da vefat edince yıkamak çok zordur. çünkü aklına gelebilecek pişmanlıkların telafisi mümkün değildir.

bence yaşarken bir takım hastalıklarından dolayı yıkamak baba için çok zor bir durumdur .çünkü o alışıgelmiş güçlü baba figürünün zayıfladığını hisseder baba .çok değişik duygular barındıran bir durum