evladına sevgi gösteremeyen babaları yargılamak

parantez içinde, bugün dayatılan sevgi gösterme biçimlerini reddeden babaları yargılamaktır.

genel olarak sevgi göstermek konusunda insanların beklentisini karşılayamayan, dayatılan doğrularla kendi mizacı arasında uçurum olan bir insanı haksız ve hukuksuz biçimde yargılamaktır.
hiç doğru bulmuyorum.

baba sevgisini ; varlığıyla, desteğiyle, çabasıyla, ilgisiyle gösterir. gelip öpmesin, sarılmasın ama baba olduğunun farkında olsun.
çocuklar babalarını büyütmesin, onun sorumsuzluğunun bedelini ödemesin!

yargılarım. gösteremeyen değil, göstermeyendir. sevginin önünde sevgiyi göstermemek için hiçbir engel yoktur. sevdiği ölen insanlar bile mezarını çiçek açtırarak sevgisini gösterebiliyor. babasından sevgi görmemiş babaların sevgi göstermesi elbette zordur ama sevgisizliğin bahanesi değildir. travma döngüsünü kırmamak, kendi çocuğuna da travma yaşatmak kişinin elinde olan bir şeydir. evladına sevgi göster(e)meyen babalar yargılanır çünkü evladı büyüdüğünde babasının sevgisizliği ile eksik büyür. her olayda bunu hatırlar. eline iğne battığında ağlayabilir. eline iğne battı diye değil. kişinin canı bir kez acımıştır ve daha sonraki her acıda ilkine ağlar. kişiyi sahipsiz hissettirir babasının sevgi eksikliği. hatta bazı babalar ölüyken daha az can yakarlar. baba olmak kolay değil. ama yargılarım, yargılanırlar ve hak ederler. aynen evladına sevgi göster(e)meyen anneler gibi.
sevgiyi hissettirmeleri kadar göstermeleri de önemlidir. çünkü sevgi eylem gerektirir.