evlenilecek bir erkek olamayacağınızın farkına varmak

bir mesaj kadar yakınınızdadır belki.

eli yüzü düzgün, saygılı, kültürlü, or.lı, yatağı iyi bir hanımla yuva kurmanın vakti geldi de geçiyor. dostlarımın insatgram aile fotolarına bakıp her gece ağlamaktan bıktım.

önüne gelenle seks açılımı yap-yap, sabah postala. bıktım. çok yıpranıyorum dostlar. kırılıyorum da. sadece önümde durup, sallanan bir et parçası için benimle birlikte olan kadınlara karşı hep güler yüzlü ve eğlenceli adam olmak zorunda olduğum rolü taşıyamıyorum.

aşk adamıyım diyorum en başından beri ama kimse inanmadı. lermantov hocamın çok güzel bir sözü var bu durumla alakalı.

-kıreyziiii

öyleymiş. *

onun bir seviye üstüde evlenilecek erkek olarak tercih edilmeyeceğinin farkına varılmasıdır.
zaten bu durumda erkek kişisinde bu farkındalığı fark edecek kapasitede mevcut değildir.
evde kalsın kımıl zararlısı üremesin.

gezip tozayım, önüme gelen her kızla takılayım sonra da el değmemiş bir goncagül bulup evleneyim he? yok öyle bir dünya yok yok.

evlendikten sonra farkına varanların ülkesinde yaşıyoruz..

ben uzun zaman önce farkettim bunu. çocuk istemediğimden bunu biliyorum. herkes evlenmek zorunda değil ki zaten. ileride istersin diyenler de yanılıyor çünkü her insan bir değil. yaşım otuza geliyor on sekiz yaşındaki evlilik insanı olmadığım düşüncesinin hala arkasındayım. hele türkiye'de yaşayan biriyle evlenmek bana hiç iyi bir fikirmiş gibi gelmiyor.

bundan bir kaç yıl önceki ben.
hayata bazen gerçekçi bakmak lazım.
2 yıldır tersine çevirdim neyse ki.

evet çünkü siyahi değilim maalesef. şükümün vasatın altında bir boyutu var.

akaryakıt çok zamlandı.



2500 lira diye maaş varmış. yıl kaç bilmiyorum. bugün o paraya belki iki kişi normal bir restoranda yemek yiyebilirsiniz.

valla ben farkindayim.

sahsen gece hayati olmayan bir sahis olarak her ne kadar evlenmek gibi bi hayalim olsa da... sonuc itibariyle muhtemelen hayatim boyunca yukli bir miktar kadar meblâ kazanamayacagimi bildigimden, aile bireylerimi de kendimle ayni kasvete suruklemek yanlis olur. o sebepten de biz evlenmeden devam

erkek sonunda amacına ulaşmıştır. hayatının bundan sonraki bölümünde kadınlarla fuckbuddy ya da friends with benefits ilişkiler yaşayacaktır.

eğlenilecek bir erkek de değilseniz haliniz hepten nanay.

(bkz: abdülhamit yalnızlığı)

bu benim dostlar. başkasının sorumluluğunu almayı reddeden ,ehli keyf ,dünyayı hala lunapark gibi gören ve sıkıcılıktan kaçan bir tip olarak evde kalmış adam kurusu olmaya namzetim.

ben eğlenilecek erkeğim. yeriz, içeriz, bol bol sohbet eder kafayı buluruz. bir kadınla yaşayabileceğim maksimum şeyler bunlar. evlenmeyi bırak, birlikte yaşamayı bile sürdüremedim. çünkü 35 yaşına kadar türlü türlü sorumluluklar aldım ve bunları yerine getirmekle yükümlü olduğum için mutsuz oldum. kira derdim yok, tek yapmam gereken fatura ve evlerin vergilerini ödemek. onları da avukatım zaten yapıyor. neden dertsiz başıma dert alayım ki?