evlenmeyi planladığınız kızın anne tarafından beğenilmemesi

sen beğendiysen sıkıntı yok dediğim başlıktır.

ha annen evlenecekse o ayrı tabii. ayrıca çirkin falan değilsin birader. neye göre çirkinsin, kime göre çirkinsin.

lier değil mi hepsi aynı.

trollükte bir yere kadar be .

annenin yeri ayrıdır tabi de sor bakalım "koynuna sen mi gireceksin " diye.

'kuzguna yavrusu şahin görünür' diye bir atasözü vardı, nerden aklıma geldi bilemiyorum.

hala var mı böyle şeyler dedirten başlık.
kim neye göre kime göre güzeldir ya da çirkindir ?

narsist annelerin vazgeçemedikleri durum

kızı niye anneniz beğeniyor siz evlenmiyor musunuz?

evlenmeyerek çözüme ulaşılabilir. (bkz: annesinin kuzusu kiminle evleneceğini bilemez)

her davranışını onaylatma, beğendirme ihtiyacı duyan özgüvensiz kişiler hariç pek de sallanmayacak durumdur. zaten böyle biri, daha önceleri , ailesinin onaylamamasına rağmen aldığı kararlarla duruşunu sergilemiştir.

anam benden kurtulmak için hitler'in kızını bile beğenebilir.
ama evlenmeyi planladığım kız mı? eğer bir kız var da bana göstermiyor söylemiyorsanız çok ayıp ediyorsunuz. nerede hani? ahhh ahh. herkese var bir bana mı yok? ahirette hesaplaşacağız hepinizle.

anne muhtemelen babaanne tarafından oğluna eş değil kendine işçi olarak alınmıstır* bu yüzden anne ne gördüyse onu yapıyordur ha belki böyle olmamıstır yalnızca cocuğuna cok düskündür en iyisi onun evladı zannedip başka anaların evlatlarını beğenmez (bkz: kargaya yavrusu kuzgun gözükür) ama sevgiye saygısı olan insan buna karışmaz çocuğum mutluysa ben mutluyum der yerini bilir oturur.

çok fena.
bu başıma gelmesin diye, ben çocuklarımı uyarıyorum.
bana, bana uymayan kızlarla gelmeyin diyorum.
kimse kusura bakmasın, benim oğullarım çok kıymetli.
tabii benim oğullarım, beni dinler mi allah bilir.*

annemi, annelikten reddetmemle sonuçlanacak hadise.

bunu yaşamıştım, ama hikayede ki beğenilmeyen kız olarak. o zamanlar daha 19-20 yaşındaydım. bir erkek arkadaşım vardı konyalı. ben de o zamanlar dövme stüdyosunda çalışıyorum, 1-2 dövmem, çok abartılı da olmasa piercinglerim ve renkli saçlarım vardı. ahahhaha yazınca farkettim de beğenilmemesi normalmiş tutucu bir aile ise. her neyse erkek arkadaşım bir gün benim fotoğrafımı annesine göstermiş herkes bir anda “ bu nasıl kız yarın bir gün gelin olarak bunu mu göstereceğiz “ vs gibi laflar söylemişti, sevgili eski erkek arkadaşım da ağzını açıp tek kelime söylemedi. ben de kendisine mutluluklar diledim.

insan olarak muazzam bir kadın olabilirsiniz. doğru takdir edilmiyorsanız zaten orası sizin yeriniz değildir. takılmamak gerekir. siz kendinizi bilin yeter

tabi ki öncelikli olan kişinin kendisinin ne istediği. sonuçta iki kişi karar vermiş ve anne-baba da olsak evlatlarımız ayrı bir birey bunu kabul etmemiz gerek, kararına saygı duymamız gerek. tabi ki anne ve baba olarak en iyisini isteriz evladımız için ve bazen çocuklarının farkedemediğini farkedebilir, uyarmak isteyebiliriz bu da garipsenecek bir durum değil dozunu kaçırmadığı sürece. anne ve baba olan bunu çok iyi anlar zaten. türkiye gibi bir ülkede maalesef kişi sadece birlikte olduğu kişiyle değil ailesi ile de bir nevi evlenmiş gibi oluyor. görüyoruz işte haberlerde, birçok yerde tanık oluyoruz. aileler karışıyor birbirine o yüzden de avrupadaki gibi "bana ne!" diyemiyorsun. klişe sözlerle hayatlar şekillenmiyor maalesef. evlilik çocuk oyuncağı değil kendine bir hayat seçmiş oluyorsun, kaderini şekillendiriyorsun o yüzden tamamen burnunun dikine gitmek de iyi değil. ailenin dediğini de göz önünde bulundurmak yararlı olur. ona rağmen mantığınla, kalbinle kararından eminsen zaten kararından şaşmazsın ama azıcık da olsa aklında soru işareti varsa kararını yeniden gözden geçirmen her iki tarafın da yararına olur.

aşkın gözü kördür derler. sizin göremediğiniz bir şeyi anneniz görmüş olabilir. o yüzden dikkate almak lazım.

suphesiz ki umrumda olmaz. ben sevdiysem gerisi bos.

annenizin akıl sağlığının normal olmama ihtimalini ve kızla bi ömür geçirip sevişecek olanın anneniz olmadığını hatırlayın.