evli birinin eşinden başka birine aşık olması

büyük konuştuğum için başıma gelmiş olaydır.
allahtan sadece kendi içimde saklayıp ortalığa saçmadım bu anormal durumu.
sonra da yavaş yavaş alevi söndü içimde.

şimdi şöyle; evliliğe göre değişen bir durum. mesela benim iş yerimde evli bir kadın var, kocası evden gideli az bir zaman olmuş ama kadın benim örtmene duygusu var. evet hala örtmen, şaşırma.

şimdi bağzı gerçekler:

adam benim değil.
adam bekar.
adam ketum.

ben bekar.
ben örtmene hala aşık, aylardır konuşmayıp, onun çabasıyla yeniden arkadaşlık kurmaya başladım. duygularımı içimde yaşıyorum. kıskançlıktan çatlıyorum o kadının çabasını gördükçe.

kadın evli.
kadının eşi gideli çok az bir zaman olmuş.
kadın örtmen işe gelmeye yakın gidip parfüm şişesini üstüne boşaltıp geliyor.
kadın düğüne gidercesine makyaj yapıyor hep.
kadın güzel.
kadının hisleri var.
kadın kendi kocasına da dönebilirmiş, güvendiğim birinden duydum.

örtmen kadından gram haz etmediğini belirtti ve evli biriyle hele ki o ilgi budalasıyla bir şey yaşamam mümkün değil dedi.

ben gördüm, bakışıyorlar.

örtmen benimle arkadaşlık ediyor ama flört gibi davranıyor.
kadın benim örtmene duygum olduğunu anladı ve önceden az kalsın arkadaş olacakken artık bana düşmancasına bakıyor, gözleriyle ateş edercesine…

1. örtmen’e ve o kadın ilişkiye başlasa bir şey deme hakkım yok, herkesin hayatı kendine.
2. bir şey yaşamaları kalbime hançeri saplasa da, cingar çıkarıp, ortalığı yerle yeksan etme hakkım yok. intikam planı güder miyim? evet. insanım ve nefsim fısıldayabilir ama dinlemem. tutarım kendimi.
3. kalp bu, ne zaman nerede, hangi medeni haldeyken aşık olabileceğini seçemiyor.

kınama hakkımız yok. bizim hikayemiz bitti mi ki hem? kınadığımız duruma düşeriz, karma: merhaba canım, der.

iç sesim, dış sesim, kalbim, ruhum acıyor, ne olur sevmeyin birbirinizi. artık gözlerin gözlerime değil, gözlerin onun gözlerine değince felaketim oluyor, ağlıyorum.

olması mümkün olan bir durum. (bkz: https://youtu.be/WgxquLCYfag) olur hepsi olur.


yargılarınızdan sıyrılın, herkes herkesi sevebilir ve aşık olabilir. sorgulanması gereken duygu değil, davranıştır.

kendinize drama aramayın arkadaşlar ya. içgüdülerinizi kontrol edin olmuyor mu bırakın gidin ya da görmeyin duymayın.
bir şeyleri sömürmek zorunda değilsiniz.

olmaması gereken bir durum. mevcut eşinize olan aşkınız bittiyse çekin gidin.

kendi eşimden yola çıkarsam gelip bana açıklayıp boşanalım derse bir nebze anlayışlı olabilirim ama gizlerse ve anlarsam acımam sonrasına…

işte bu yüzden evlenmiyorum. çünkü çok sık aşık oluyorum. en iyisi her çiçekten biraz biraz.

yanlış yollara girilmişse tehlikeli. sizi gözden çıkarmış demektir. nihayetinde sadakatsizlik,sonuçlarına katlanılması gereken eylemdir. mertçe konuşup ayrılmak daha insani. ikisinde de kalp fazla mesai yapacaktır ama dürüst olmak daha iyi.

(bkz: raif bey)

evlerden ırak olsun, allah başa vermesin fakat insan için normal olabileceğini düşündüğüm de bir şeydir.
evli çiftlerin gözlerini, kulaklarını, ilgilerini eşlerinden başkasına kaydırmamalarının bu kadar önemli olmasının nedeni böyle bir durum yaşama olasılığını an aza indirmektir zannımca.
yine de kalptir bu konar, beşerdir şaşar.
boşanmak en iyi çözümdür.

ihtimal dahilinde olan durum. başka birisinden hoşlanılıyor ve bundan vazgeçemiyorsanız karşı tarafa bunu dobralıkla söylemeli, kimsenin vaktini, sevgisini, hayatını çalmamalısınız.

bir fransız sözü derki
insan eşine değil sevgilisine aşık olur diye. bu tür şeyleri en medeni şekilde çözmeye bakın

hooop bi selvi boylum az yazmalım filmi olamaz .

birini evlenecek kadar sevmişsiniz ve başkasına nasıl aşık olabilirsiniz aklım almıyor.

kınanmaması gereken başlık.
çünkü insanoğlu garip bir yaratık ve başına ne gelebileceği asla belli olmuyor.
bu durum sadece aşık olmak ile kalınıyorsa pek sakınca yoktur. hani kötünün iyisi diye nitelendirebileceğimiz bir durumdur.
lakin evlenip yuva kurduktan sonra bunu icraya dökmek işte yanlıştır.
yanlışın da üzerinde herşeyden önce bu çok büyük bir haksızlıktır. madem yanar döner bir kadın yahut erkek vatandaşımızdın evlenmeyecektin. evlendikten sonra kıçın başın oynayamaz!
kusura bakmayacaksın. ya duygularına hakim olup zamanla atmaya çalışacaksın yada delikanlı olacaksın ve anlatacaksın eşine ben böyle bir halt yedim ne dersen onu yapalım deyip ayrılma yoluna geçeceksin.
ben duygularıma hakim olamıyorum, aklımdan atamıyorum yüreğimden çıkaramıyorum gibi bahaneler de geçersizdir ayrıca. bu durum kendi duyguların, isteklerin yada tutkuların ile alakalı değildir çünkü.
tamamen eşinin ne hissedeceği ile alakalıdır. onun bir erkek yada kadın olarak gerek ailesi gerekse sosyal çevresinde ne kadar küçük düşeceği ile alakalıdır. yani içine düştüğün durum amaaan oldu işte şekerim diye nitelendirebileceğin bir durum değildir asla!

karşıma geçip "başkasına aşık oldum" derse yapacak bişi yok. anlayabilirim. boşanmayı kabul ederim. zorluk çıkarmadan uzar giderim. aşk bana göre çok kuvvetli bı duygu ve bununla savaşamam. bı insanın sevgisizliğiyle de savaşamam zaten. olayın doğruluğu yanlışlığı tartışılır bu da ayrı bir mevzu. ama eğer dürüst bir davranış varsa en azından anlaşılabilir olduğunu düşünüyorum.

ortayaş krizi bir gelişim atağı geçiyor tıpkı ergenlik gibi.

insani haktir. saka saka. evet.

bana ne.