fakirliğe dair iç burkan detaylar

nutella almaya paranın yetmemesi ve kazımella diye uyduruk bir markanın ürününü almak. ah ulan rıza.

fakirlerin bir kısmı haftalık pazar alış verişini yaparken hep en geç vakitte giderler. en sona kalmış, çürük, ezik ürünler hem daha ucuzdur hem de satıcı fakirlere indirim yapar.

biz çocukken fakir çocuklar lastik ayakkabı giyerdi. yaz kış hiç degismezdi ayaklarindaki. diğer çocukların iskarpinlerine özenle bakarlardı.

çekirdek kola net.

bir komşumuzun çocuğu öğlen gelip annemden turşu istemişti.ben 8-10 yaşlarımdaydim.komsu çocuğu gidince "bugun de turşu yemeseler ne olurdu ki" tarzında bi şeyler söyledim, babam bugün muhtemelen sadece turşu yiyeceklerini, yemek isteyemedikleri için 'istenebilecek' bir sey istediklerini söylemişti.
o an yoksulluk bir kıymık gibi batmaya başladı bana. o devasa gerçeklik duvar gibi dikildi önümde.
ve elbette ettiğim cümledeki küstahlık hep utandırdı beni.
fakat şimdi insanlar yoksulluktan intihar ediyorken 8-10 yaşlarımdaki o küstahlığı koca koca insanlarda görünce midemde binlerce kıymık hissediyorum.

ilkokulda öğretmen en sevdiğimiz oyuncağı getirmemizi istemişti. tabi biz o zaman fakiriz benim hiç oyuncağım yok. karşı komşunun bebeği var diye ondan istemişti annem. eski bir bebekti okula götürdüm ve akşamına getirip isteme istemeye geri verdim. çünkü ben de çocuktum :(

yok valla biz hep zengindik.

siz hiç güdük içtiniz mi

yırtık ayakkabı giymek. içimi cız ettiren bir olaydır. insanların hep ayakkabılarına bakarım özellikle de kışın. yırtık ayakkabı giyiyorsa içim parçalanır.

canim istemiyor demek. ozellikle universitenin ilk senesinde zor durumdaydim. herseye canim istemiyor derdim ve cok tatli gelirdi yapamadiklarim.

asansörü bulunmayan bir apartmanın 9. katında oturmak

babam iş kazası geçirdiği zaman bir 5 ay gibi çalışamadı . o sırada annemin çalıştığı ile ev geçimini sağladık. ve sürekli temel ihtiyaçları zor karşılardık. anneme gidip anne neden hiç meyve alamıyoruz demiştim. annem kenara geçti sessizce ağladı. o zaman anlamamıştım şimdi keşke ağzım kırılsaydı da söylemeseydin diyorum.