fark etmek insanı tepeden tırnağa değiştirebilir

ya değiştiğinin farkında olmazsa?

neyi farkettiğine göre de değişir.

rahatsız ukdesi.

bu düşüncenin arkaplanında yatan insanın sabit bir varlık olduğu kabulüne ben şahsen şiddetle karşı çıkıyorum. dünkü siz ile bugünkü siz ve beş sene sonraki siz birbirinden farklı algılara sahip olan bir bilinçsiniz. ve insan doğası gereği şimdisinde eksik bilgiyle hareket eden, geçmişi yargılarken de o dönem bilmediği ama şimdi bildiği bilgilerle yargılama eğiliminde olan bir varlık. bu yüzden de pek zaman hatalı bir perspektife sahip oluyor.

en nihayetinde bu değişimi sağlayan şeylerden birisi de farkındalık. algımız edindiğimiz ve önemli bulduğumuz şeylere bağlı olarak değişen bir duyumuz. geçmişte burnunuza gelen bir parfümün daha sonra size sevdiğinizi hatırlatması ve eğer olumsuz bittiyse size acı vermesi de algımızın bize bir armağanı.

ancak bu değişimi farketmek nadiren mümkün olan bir şey - günlük yazmak bu anlamda kendimizin bir otoportresini çizebilir ama buna rağmen o değişimi farketmek için dışarıda bir şeye ihtiyacımız oluyor. göz kendini göremez, hep bir aynaya ihtiyaç duyar ama o ayna da hiç bir zaman mükemmel bir yansıtma vermez.

insan sürekli değişir, algısı da değişir, anıları da değişir. burada bir olasılık sözkonusu değildir.

değiştirmez.
az önce kullanıldığımı fark ettim, şu an ağlıyorum ama akıllanır mıyım ? sanmam.
akıl yoksa demek ki.

farkındalıklarımızı uplayıp empatimize daha çok talent puan harcayarak dodge kabiliyetimizi arttırmak bu hususta elzemdir.