fenalaşıp yere düşen kağıt toplayıcı

özet: aslında öyle gibi görünendir. halbuki değildir.

geçtiğimiz pazar günü metro çıkışında çok da kalabalık olmayan bir yolun kaldırımından, aracıma doğru yürürken küt diye bir ses geldi arkadan. dönüp baktığımda yerde yatan bir kağıt toplayıcı ve el arabasını gördüm.

boylu boyunca en sağ şeritte yatan adama koştum kaldırıp oturttum. arabasını da kenara çektim. birkaç saniye sonra kendine geldi. geçmiş olsun, iyi misin vs... "şekerim düştü" dedi, "karnım aç, erzak alamadım, evde de tüpüm boş" dedi. o ara yanımızda bir clio durdu ters yöne girerek, acil olduğunu düşündü sanırım. yapacak bir şey var mı diye sordu. dedim şekeri düşmüş. hemen arabadan bir snickers çıkardı verdi sağ olsun. eğer okuyorsa bilsin, snickers'la ucuz kurtardın kardeş.

neyse, çikolatayı adama uzattım ama açmadı bile. cebine koydu. ben de olaydaki enayi olarak acıdım ve cebine biraz da para sıkıştırdım. dinleneyim dedi. tamam geçmiş olsun deyip ayrıldım yanından. allah razı olsunlar vs..

aradan beş dakika geçti geçmedi. arabada biraz oyalandım yani bişeyler kurcaladım. aracı otoparktan çıkarır çıkarmaz pat önümde bir daha düştü mü aynı adam.

birader, ne ara yedin, ne ara dinlendin de kendine geldin? muhtemelen benim otoparka girdiğimi görmedi, "şunun da önüne yatayım, öbür keriz zaten gitmiştir şimdiye" dedi içinden.

bu sefer durmadım ama, o yemi bir kere yutarlar.

ey normal sözlük ahalisi. siz de yutmayın. özellikle tenha bir yerde yapıyor ki kalabalıkta herkes nasılsa biri yardım eder deyip geçip gitmesin. bunun hakkında bir çalışma okumuştum, doğru bir psikolojik baskı yaratıyor yani. en sağda emniyetli yerde yapıyor bir de. üstelik şekeri düşüp bayılan adam beş saniyede kendine gelip muhabbete girmez, ne biliyim en azından o çikolatayı yer di mi? ona uyanmam lazımdı ama o telaşla bilemedik.

#3519484 tarihi bir keleğe gelen bir yazarın iletisi.
bunun simitleri, kerhane tatlısını yere dökenleri, memlekete gitmek için azıcık para isteyen, hadi ben götüreyim denilince tırısa kalkan nice türleri var.
yiyen yiyor işte.

adana’da kırık baskül numarası çok popülerdi bir ara.
kaldırımda bir çocuk önünde parçalanmış cam bir baskül ve çocuğu için için ağlıyor.
ne oldu abicim iyi misin?
abi zabıta kırdı baskülümü, okul harçlığımı çıkarıyordum burdan, kardeşim de hasta zaten, babam cezaevinde…

ulan tüm tuşlara basıyor p…venk hahahaah nereden yakalarsam diye. beni hastalıktan yakalamıştı. sonra 300 kere falan daha gördüm aynı bebeyi adana’nın çeşitli yerlerinde.

en önce insan bunlar, diye düşündüğüm grup hakkında olan başlık.
bana nasıl davranılması gerekiyorsa öyle davranıyorum. bazıları bariz numara yapıyor onları ayırıyorum.

g.tüne bi tekme de sizin atıp şifaya kavuşturmanız gereken kağıt toplayıcı.

arabanın arkasından küt diye bir ses gelir. bir bakarsın, yolda boylu boyunca yatan bir adam. hızla koşarsın yardıma, kaldırırsın falan. adam teşekkür eder, ayaklanıp hızla uzaklaşır. sen arabaya dönüp bi bakarsın ki, çanta, telefon hepsi gitmiş. arabayıda götürmedilerse, oda iyi birşey yani.

üçkağıtçı kağıtçıdır.