filmi ileri sarmak

bir sahnenin bitmesini bekleyecek tahammülün kalmaması durumudur. modern insanın, sosyal medya akışına alışmış beyninin, uzun soluklu anlatılara gösterdiği isyan bayrağı.
aslında sorun filmde değil, bizde. 10 saniyelik instagram reelslerine öyle bir şartlandık ki, bir sahnenin gelişmesini beklemek, atmosferin kurulmasına izin vermek bize işkence gibi geliyor. beynimiz, sürekli yeni bir görsel veya bilgi girişi talep ediyor.
sonuç: yönetmenin 120 dakikada özenle kurduğu eseri, elimizdeki o lanet olası kumanda ile zırt pırt ileri sararak 15 dakikalık bir özetine dönüştürüyoruz. sonra da "ya, film güzeldi ama çok yavaştı" diye eleştiriyoruz. hayır, yavaş olan film değil, tahammül süremiz. hepimiz, hızlandırılmış hayatlarımızın kurbanlarıyız.

zaman çok önemli, israf etmemeli

ben filmi ileri sarmadan izliyorum sıkıcıysa bırakıyorum