fotoğrafların hisleri

var böyle bir şey.
bir yanımda ananem bir yanında dedem ortasında kollarımı omuzlarına koyduğum şekilde bir fotoğrafım var. o fotoğrafa baktığımda bir çok şey hissederim. mesela 5 dk önce dedemin attığı tokadı hissederim. fotoğrafta kadraja giren o dikiş kutusunun içindeki şeylerin ne kadar dikkatimi çektiğinden kurcalayışımı, ananemin bana kızışını hatırlarım. sonra tüm bunların üstüne annemin benim tokadın şokuyla bi kenarda otururken heyecanlı heyecanlı gelip hadi bi foto çekeyim sizi diyerek beni zorla dedemle ananemin ortasına koyuşunu, bir elimin dedemin omzuna giderken oldukça tedirgin hissedişimi hatırlarım.
evet fotoğrafların kendine ait, o zaman dilimine ait sizde uyandırdığı saklı hisleri vardır hep.

entellerin bu fotoya anlam yukleme kaygisi, iste yaslanmis agac, yorgun demir, hircin deniz betimlemeleri beni hep uyuz etmistir ama bazi fotolarin gercekten hisleri var.
bazi fotolardaki o donuk gulumseme bende ozlem hissi uyandiriyor.