gece tek başına uzun yola çıkmak

hayatımda ilk defa geçen sene şubat ayında yaptığım über aktivite. gece 2 gibi kalkıp sivas'tan ankara'ya mülakata gitmiştim. hava -12 derece soğuk ve yollar bomboştu. evden çıkarken matara gibi bir şeye kahvemi hazırlayıp sigaramla yavaş yavaş müzikle efsane bir yolculuk olmuştu. terapiden farksızdır benim için. mülakatı geçemedim ama olsun.

bence sıkıcı olur. yanımda biri daha olsun açalım sakin bi' müzik. kahve ve sigara eşliğinde gidelim.
canım uzun yol çekti.

arkadan çalan güzel bir müzikle keyifli olacağına inandığım yolculuktur.

çok özlediğim şeylerden biri. tek başına yolculuk zaten başlı başına kendini keşif bir de gece olunca ayrı tadı oluyor. herkes uyurken kendimle daha dürüst konuşmalar yapıyorum. mola zamanı hafif serin havada içtiğim o kahvenin tadı bir başka oluyor. liseye geçtikten sonra yıllarca gece yolculuğu yaptım. hayatımın en huzurlu zamanları olabilirler.

üç beş arkadaşımı aldığım ve daha çok çöp kutusu olarak kullandığım uygulama.

titreye titreye karton bardakta çay içmek
(bkz: dinlenme tesisi soğuğu)