geçmişi geçmişte bırakabilen insan

takıntılı bir şekilde geçmişe saplanıp kalmayan, geçmişe değil önüne bakmayı tercih eden insandır.

geçmiş hiçbir zaman tamamen geçmişte kalmaz çünkü gelecekteki davranışlarımızın çoğu, geçmişte yaşadığımız deneyimlerin etkisiyle şekillenir. bu durumun bir döngüye dönüşmemesi için, geçmişi tamamen görmezden gelmek yerine, yaşadığımız olayların bugün hayatımız üzerindeki etkilerini fark etmek ve bu etkilerin oluşturduğu davranış kalıplarını daha sağlıklı olanlarla değiştirmek gerekir. "geçmişi unuttum, artık önüme bakıyorum" demek bu kalıpları çözmeden mümkün değildir. ancak geçmişle yüzleşip onu anlamlandırdığımızda omzumuzdaki yükleri biraz olsun atabiliriz.

akıllı insan geçmişi geçmişte bırakmaz geleceğine taşır. geçmişe saplanıp kalmak değil geçmişte yaşanılan olayları irdeleyip bu olaylarda kendi adına yaptığı hataları fark ederek kendini geliştirmesi yönüyle ileriye taşımalı.

geçmişte bırakabileceklerini ve yanına alacaklarına karar vermiş insandır.

yaşanılan her ne ise illaki yanımıza kar olacak bir şeylerle yaşanmıştır. geçmişin gölgesinden ziyade oradan alabildiklerimle devam. yine aynı yerden kırılacak olsak bile bazen.

ne demişler sürekli arkamıza bakmamız gerekseydi gözlerimiz ensemizde olurdu.

istediğin kadar geçmiş geçmişte kaldı diye ortalıkta gezin; o geçmişte kaldı dediğin geçmiş, yürüyüşünü bile etkiliyor.
(bkz: kamu spotu) lütfen kendimizi kandırmayalım.

ders alarak bunu yapabildiyse kazanacak insandır. aksi taktirde sadece aptallar herşeyi unutur.

geçmişte yaşama, geçmişle yaşa.

başka yere/zamana bırakamıyorum ben şahsen. zaman makinesini bulabileniniz varsa bir dm kadar uzağınızdayım. beraber ışık yılı, ışık yılı uzaklara da gidebiliriz hem. eğlenceli zaman yolculuğu arkadaşı olurum!

geleceğe dair umutları olabilen, birtakım yönlerden avantajlı olup bir şekilde işleri yoluna koyabilenlerin çoğunluğunu ihtiva ettiği kişilik tiplemesi. yarının daha güzel olabileceğine dair bir inancı varsa insan bunu daha kolay başarıyor. bir şeyler ters gitmeye başladığında ise geçmişte konforlu hissettiren anlara sarılır yahut bugün bizi olumsuzlukta sabit tutan kişilere olaylara kafayı takarız. ne olursa olsun hayat bizden bağımsız olarak ilerliyor. bir şekilde adapte olup hayata devam etmek zorundayız. göremediğimiz yahut öngöremediğimiz güçlerin, koşulların ve en başta da bizlere hiçbir şey borçlu olmayan bu kaotik evrenin geçici birer hevesinden ibaretiz. geçmişin tatsızlığına saplanıp kalmak, geçmişin güzelliğinin huşusunda kaybolmak ve yarına hiç göz atmamak bizden başka hiç kimseye zarar vermez.

gelecekci, yenilikci 1 insandir. evet.

insan balon gibidir. yüklerinden kurtuldukça yükselir demişti bir gösterisinde cem yılmaz.
geçmiş dediğimiz, tecrübe dediğimiz şey doğru kullanmasını bilmez isek şayet, biz insan evlatlarına sadece bir yüktür.
hiçbir halta yaramayan, bakıp bakıp canımızı sıkan, bizi al aşağı eden ve geneli bir sürü hatalar silsilesi ile dolu olan hayatımızdan akıp gitmiş zaman bütünüdür geçmiş.
düşünülenin aksine bizimle yaşamaz, yaşayamaz. çünkü sürekli geçmişi anmak, ona takılıp saplanıp kalmak yorar insanı. hemde çok yorar. gelecek dediğimiz ileride ki geçmişimizi de kötü etkiler ayrıca.
çünkü şartlar değişmiştir, çevre değişmiştir, çevremizde ki insanlar değişmiştir, biz değişmişizdir çünkü dünya değişmiştir!
insanoğlunun asla anlamak istemediği tek yer ise sadece burasıdır aslında. mevcut halini geleceğe adapte etme uğraşında olacağına, geleceğini geçmişinde olduğu ve özlediği şekilde inşa etmeye çalışmasıdır asıl hatası.
yani saplanıp kalması, kendini asla kurtaramaması ve adapte olmayı ret etmesidir geleceği adına yapıp yapacağı en büyük hatası.