geleceği gözlemek

aynanın karşısına geçmiş doğal güzelliğini örtbas etmeye çalışıyor yine bi’ kadın. yüksek ökçeleri üzerine giydiği elbisesi annesinden kalmış, saçlarını da salmış annesine benzemek istercesine. aslında örtbas etmeye çalıştığının mutsuzluğu olduğunu silememiş gözlerinden. kapamaya çalışıyor elindeki sünger parçasıyla acılarla paramparça olmuş yüzünü. her darbede açılan yarıklarını dolduruyor mutluluk tozuyla..

gitmeye hazırlanıyor kadın..

tekrar olamayacakların erken özlemine kapılıp elinde dondurma kabı televizyon karşısında selpaklardan bir yatak içerisinde ağlayarak geçirdiği son geceden sonra gelecek günlerin nasıl geçeceğinin ayırdına varmaya çalışır kadın..

gideni beklemek günlerinden sonra geleceği gözleme zamanlarına gelen kadın, bu yolculuğu esnasında kendinden verdiklerini yeniden toparlamaya kalkışır. ayna karşısına geçip mutsuzluğunu örtbas etmeye değil güzelliğine güzellik katmaya çalışır..

kadın, daha bi' umutludur gelecekten. beklediği bir şey yoktur aslında. beklediği anda gelmeyeceğini bilir ve gelmesini istemediği zamanlarda bekler, diğer zamanlarda aklına bile getirmez istediği için gelmesini. bazen bunalsada bu geçişlerden dayanmak zorundadır kadın. hatırlamaya çalışır gideni beklemeden önce gidecek olanın geliş zamanlarını..

zaman ilerlemiş, kadının sol yanındaki kullanılmayan uzuv körelip işlevini yapamaz hale gelmiştir..

kadın, salgı bezlerinin bir zamanlar salgıladığı adı bilinmeyen o tropikal meyve tadının tekrar kanıyla birlikte pompalanması istemektedir.

çünkü kadın, kendisini öldürecek amansız bir hastalığa yakalanmış gibi hisseder..

kadın, yalnızdır..
- aro -

senden içeri senle konuşur benden içeri ben..