gereksiz insanlarla harcanan zamanı geri getirme makinası

asrın icadı bu olur bence.

buradan isveçli bilim adamlarını göreve davet ediyorum. akşama kadar eşşek gibi okuyorsunuz ne akşamı lan 6 ay gece zaten sizin orada, 6 ay boyunca kafayı kaldırmadan okuyup duruyorsunuz ve bu aklınıza gelmiyor. ne biçim bilim adamısınız siz? bilim adamıysanız ve adamsanız bunu icat ederseniz.

zamanını harcadığını düşündüğün günlerde o kişi gereksiz değildi. seni heyecanlandırıyordu. kişiye önem ve öncelik gösterdin. kendi rızanla emek, ilgi, zaman verdin. altını çiziyorum kendi rızanla. acı tatlı zamanlar geçirdin. nihayetinde anlaşamadın, tatsız şeyler yaşadın, umduğun gibi olmadı ve hatta belki de aldatıldın. peki ne oldu? heybene yaşanmışlıkları doldurdun. değiştin, dönüştün. sen artık eski sen değilsin. şu an olduğun kişiyi seviyor musun? cevap evetse ne geçen zaman ne de o kişi gereksiz oluyor. cevap hayırsa bir uzmandan yardım alman gerekebilir.

romantik ilişkiler üzerine bir sürü feryat figan işitiyorum. sevgili dostlar hep mi kötü insanlar çıkıyor karşınıza? iyi kötü bu yaşıma kadar bir şeyler yaşadım. acı tatlı bir sürü zamandan geçtim. yemeden içmeden kesilmeli hayal kırıklıklarım da oldu. ancak ardımda bıraktıklarıma dönüp baktığım zaman hiç ‘gereksiz’ insan görmüyorum. karşıma daima ‘iyi’ insanlar çıkmış olma ihtimali de sıfır olduğuna göre… sanki bakış açınızda bir yanlışlık var gibi.

romantik ilişkileri baz alarak yazdım ancak iş yaşamı, arkadaşlık-aile ilişkileri gibi her türlü ilişkide bu noktadayım.

t/ “çok iyi niyetli bir çalışma ama yemez.” dedirten.

sevgiler,
levi.