1.
italyan düşünür. biyopolitika kavramına yaptığı katkılar ile, istisna hali konsepti ile ve homo sacer isimli eseriyle bilinmektedir. remnants of auschwitz'inde şöyle bir söz etmiştir ki, günümüze pek uygun düşer:
"hukuk, adalet ve hakikatten bağımsız olarak sadece kendi yargılama sürecini neticelendirmeyi amaçlar."
"hukuk, adalet ve hakikatten bağımsız olarak sadece kendi yargılama sürecini neticelendirmeyi amaçlar."
devamını gör...
2.
90'lardan sonra yazdığı, modernitenin politik özündeki apokaliptik ögelerle ilgili etik/politik metinlerle popüler olan felsefeci.
aslında agamben klasik bir heidegger yorumcusudur. onu popüler yapan yazıları, (bkz: carl schmitt) kavramlarını tersyüz ettiği yazılardır. agamben'e göre schmitt haklıydı. söyledikleri liberal demokrat devlet anlayışı için reddedilemez gerçeklerdi. ancak schmitt'in yaptığı gibi realist bi tarzda anlatmaz bunu. tamamen reddedilmesi gereken, utanç duyulacak gerçekler olarak anlatır. bu utanç duyulacak durumu anlatmak için 'acil' ve 'istisna' durumlarını örnek verir. yahudi soykırımındaki ihlallerden 11 eylül saldırısı sonrası batı devletlerinin konumlarına kadar geçerli örnekler verir. bu istisna ve acil durumların bahanelerinin kaynakları ise roma'ya kadar dayanmaktadır. kısaca hukukun egemenliği sadece olağan şartlar içinde geçerlidir liberal demokraside. özellikle biyo-politikayla beraber hukukun paradoksal yapısını* 'egemen'liğin ilk aktivitesi olarak yorumlaması üzerinde düşünmeye değerdir. modernite'ye eskatolotik, ütopik kehanetlerle de yaklaşmasa daha da hoş olacakmış. bu biraz haydeger, biraz da guy debord etkisi tabi.
aslında agamben klasik bir heidegger yorumcusudur. onu popüler yapan yazıları, (bkz: carl schmitt) kavramlarını tersyüz ettiği yazılardır. agamben'e göre schmitt haklıydı. söyledikleri liberal demokrat devlet anlayışı için reddedilemez gerçeklerdi. ancak schmitt'in yaptığı gibi realist bi tarzda anlatmaz bunu. tamamen reddedilmesi gereken, utanç duyulacak gerçekler olarak anlatır. bu utanç duyulacak durumu anlatmak için 'acil' ve 'istisna' durumlarını örnek verir. yahudi soykırımındaki ihlallerden 11 eylül saldırısı sonrası batı devletlerinin konumlarına kadar geçerli örnekler verir. bu istisna ve acil durumların bahanelerinin kaynakları ise roma'ya kadar dayanmaktadır. kısaca hukukun egemenliği sadece olağan şartlar içinde geçerlidir liberal demokraside. özellikle biyo-politikayla beraber hukukun paradoksal yapısını* 'egemen'liğin ilk aktivitesi olarak yorumlaması üzerinde düşünmeye değerdir. modernite'ye eskatolotik, ütopik kehanetlerle de yaklaşmasa daha da hoş olacakmış. bu biraz haydeger, biraz da guy debord etkisi tabi.
devamını gör...
3.
soyadı yüzünden fikirlerinin değeri gözümde düşüyor. gözümde diğer agalarım gibi. agamben, agamsen, agamo ve devamı. ciddeye alamıyorum. yardım edin.
devamını gör...
4.
giorgio agamben çocukluk ve tarih deneyimin yıkımı üzerine bir deneme adlı eserinde bulunan şu mısralar içten ve gerçek.
savaş alanlarından insanlar dilsizleşmiş bir halde dönüyorlardı başkalarına iletebilecekleri deneyimler açısından daha yoksuldular şimdi, daha zengin değil... bir on yıl sonra ortalığı dolduran savaş kitaplarında anlatılan şeyin ağızdan ağıza aktarılan deneyimle ilgisi yoktu. ve bunun şaşırtıcı bir yanı da yoktu. çünkü taktik muharebenin stratejik deneyimi bu kadar erişilmez kıldığı, enflasyonun ekonomik deneyimle bu kadar çeliştiği, bedensel deneyimin mekanik savaşa bu kadar kurban edildiği, despotizmin ahlaki deneyimle bu kadar ters düştüğü bir durumla daha önce hiç karşılaşılmamıştı. atlı tramvaylarla okula gitmiş bir nesil, bulutlardan başka her şeyin değiştiği bir kır manzarasında kalakalmıştı; ve o bulutların altında, önüne kattığı her şeyi sürükleyip götüren sellerin ve patlamaların ortasında, küçücük ve kırılgan insan bedeni duruyordu.
savaş alanlarından insanlar dilsizleşmiş bir halde dönüyorlardı başkalarına iletebilecekleri deneyimler açısından daha yoksuldular şimdi, daha zengin değil... bir on yıl sonra ortalığı dolduran savaş kitaplarında anlatılan şeyin ağızdan ağıza aktarılan deneyimle ilgisi yoktu. ve bunun şaşırtıcı bir yanı da yoktu. çünkü taktik muharebenin stratejik deneyimi bu kadar erişilmez kıldığı, enflasyonun ekonomik deneyimle bu kadar çeliştiği, bedensel deneyimin mekanik savaşa bu kadar kurban edildiği, despotizmin ahlaki deneyimle bu kadar ters düştüğü bir durumla daha önce hiç karşılaşılmamıştı. atlı tramvaylarla okula gitmiş bir nesil, bulutlardan başka her şeyin değiştiği bir kır manzarasında kalakalmıştı; ve o bulutların altında, önüne kattığı her şeyi sürükleyip götüren sellerin ve patlamaların ortasında, küçücük ve kırılgan insan bedeni duruyordu.
devamını gör...
5.
(bkz: agamben iptalim)
devamını gör...