gitmesi gerektiği halde doktora gitmeyen insan

çok yaygın bir sorundur aslında. çoğunlukla psikolojik nedenlerle korku, umursamazlık ve inkar ile ya da pratik zorluklarla; vakit ayıramama, mali sebepler ya da bürokrasi nedeniyle gitmezler. ancak en büyük sorun bilinçaltndaki "kimse tıbbi korkularının onaylanmasını istemez." duygusudur. ayrıca çoğunluk gelmeden google amcaya sormuş ve kanser olduğu teşhisini koymuş oluyor. birde doktora gidersem, bana 'bir şeyin yok' deyip eve gönderecek. o kadar stres ve yol boşuna! evde kendi kendime 'bir şeyin yok' deyip 5 dakikada hallediyorum bu işi diyenler var ki takdir edilesi.

giden de ölüyo gitmeyen de ben bunu anladım. en yakınım doktorların üç farklı zamanda kalbine bakmasına rağmen ve geçmişinde kalp krizi olmamasına rağmen iyi sağlıklı denmesine rağmen kalp krizinden öldü. doktora gitmiyor diye çok kızardık ama gitti de noldu? bilemiyorum. zaten doktorlar da bize bayılmıyor. ilaç yazıp yolluyor. ne yan etkini dinler ne şikayetini. geçen acil müdahale edilmesi gerekilen biri oldu kimsenin kılı kıpırdamadı. kız bayılıyo rengi atmış kireç gibi hepsi acilde birbirinin suratına bakıyor. bir tane sedye için on kişi götünün üstünden kalkmadı. diyeceğim şu ki doktora gitmekte de bir marifet göremiyorum artık. ömrüm doktor değiştirmekle geçti. iyisi var mı var ama denk gelmen lazım. çok nadirler.

korku, doktora gitmenin işe yaramayacağı düşüncesi, ailenin engellemesi gibi farklı sebeplerden dolayı doktora gitmiyor olabilecek insandır.