görsellik

hayatta birçok şeyin önüne geçen ve hatta bir çok şeyi ezip geçen bir kavram.

görsel olmayan herhangi bir şeye ehemmiyet atfetmeyecek seviyelere gelmiş durumdayız. görsel olmayan bir kavramı algılamakta kah zorlanıyor kah o kavrama burun kıvırıyoruz. algı çemberimizin içine almaya dahi tenezzül etmiyoruz o kavramı. tahammül edemiyoruz görünmeyene. ya görecek ya da göreceğiz.

görsellik yoksa biz de yokuz. en fazla beğendiğimiz paylaşımlar genelde görsel paylaşımlar oluyor. uzun uzun yazıları okuyamıyoruz. kısa, espirili ve görünen fikirlerin peşinden koşuyoruz. görmek için çaba gerektiren düşüncelere, içeriklere tamah etmiyoruz.

görünmek, var olmakla aynı anlamlara tekabül ediyor neredeyse. görünüyorum, öyleyse varım. var olmak istiyorsam görünür olmak zorundayım. acayip rahatlatıcı gibi geliyor ilk başta. görsel paylaşımlar, görsel bir algı, ultra görsel bir hayat. bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu, vardığımız noktadan geriye dönüp baktığımızda anlayacağız.

bu kavramın ne demek olduğunu kişiliğimle hayatıma alamadığım insanların bedenimde ki değişim ile hayatıma girme çabalarını gördükçe anladım.

bazı zamanlarda ise yarayandir.

sapyoseksüellerin ilgilenmediği şey. ben de kendimi sapyoseksüel sanardım. meğer sadece sapmışım.