güç versin diye çocuk yapmak

insanın en büyük gücü evladının varlığından alması durumudur.

çocuklarımız bizim yaşayan jeneratörümüzdür. ^^

güçsüzlükle sonuçlanacak olan eylem.

inanma hayatını silkecek.

yanlış bir bakış açısıdır. kendini güçlü hisseden ebeveynlerin çocukları onlara öykünerek güçlü olmayı öğrenirler. yani, nehir yukarıdan aşağıya doğru akar.

çocuklardan ebeveynine güç vermesini beklemek, aile içinde rollerin değişmesine yol açar. ebeveyn, kendini çocuktan daha aciz hissediyorsa, çocuk, onun kurtarıcısı olmaya çalışacak, ömür boyu ona karşı borçlu hissedecek ve kendini mutlu hissettiği en ufak bir olayda bile onu kurtaramamış olmasını hatırlayıp suçluluk duygusuna boğulacaktır.

ezcümle, kendinizi bir insanın yani çocuğunuzun her anında yanında olabilecek kadar güçlü hissettiğinizde, çocuk sahibi olun; rol çalmayın!