gülmesini bilmeyen dükkan açmasın

bir çin atasözü.
komşu olan bir balcı ile bir turşucu varmış.
balcı da çeşit çeşit ballar var ama müşterisi yok. turşucu ise basit bir turşu satar ama müşteriye zor yetişir.
balcı bu işe şaşar ve bilge bir adama gider, durumunu anlatır. adam gerçekten bilgedir ve der ki: sen dükkanında bal satıyorsun ama yüzün sirke satıyor. komşun turşu satıyor ama yüzü bal satıyor.

bizdeki dükkânların çoğunun kapanmasına sebep olacak atasözüdür.

şair diyor ki, "gülümseme bütün dillerin üstünde bir anlaşma vasıtasıdır."

çin'de ticaretin niçin geliştiğini anladığım, anlamlı atasözü.

gülme bilgim yok lakin bir dükkanım var. uymadığım emirdir.

o kadar haklı bir söz ki. asık suratlı, agresif, ters bir dükkan sahibinden bırak alışveriş yapmayı o suratını görmeyeyim diye yolumu bile değiştiriyorum.

işini iyi yapan adamın müşteri için gülmesi şart değil, pek gülmeyen ama önünde kuyruk olan çok dükkan var, ama güleryüzlü olsa daha iyi tabi.

(bkz: efendilik isteyen de beyaz show'a gitsin mi)

(bkz: komedi dükkanı)