1.
sevmediğim şeylerden birisidir. sabahları hava kapalı olmalıdır sonra alıştıra alıştıra ışıkları açarsınız. pat diye aydınlığa uyanmak moral bozucu ve göz kamaştırıcı.
devamını gör...
2.
yanlış anlaşılmasın ama burada bir mantık hatası yok mu? yani güneşsiz bir sabah olmaz ki olsa olsa gece olur.
devamını gör...
3.
bir ilkbahar sabahı
güneşle uyandın mı hiç?
çılgın gibi koşarak
kırlara uzandın mı hiç?
için sevinçle dolup
uçuyorum sandın mı hiç?
geçen günlere yazık
yazık etmişsin gönül sen
öyleyse hiç sevmemiş
sevilmemişsin gönül sen
albümdeki o resme
bakarken ağladın mı hiç?
geçip giden günlere
kalbini bağladın mı hiç?
unutmayıp adını
senelerce andın mı hiç?
neşe karaböcek'ten dinleyelim efendim.
güneşle uyandın mı hiç?
çılgın gibi koşarak
kırlara uzandın mı hiç?
için sevinçle dolup
uçuyorum sandın mı hiç?
geçen günlere yazık
yazık etmişsin gönül sen
öyleyse hiç sevmemiş
sevilmemişsin gönül sen
albümdeki o resme
bakarken ağladın mı hiç?
geçip giden günlere
kalbini bağladın mı hiç?
unutmayıp adını
senelerce andın mı hiç?
neşe karaböcek'ten dinleyelim efendim.
devamını gör...
4.
perdenin ardında ki acılara günaydın
sabahın ilk ışıkları bu perdeyi araladığımda gözlerime “günaydın” diyenler tanıyorum. ömrümce düşleyemediğim aydınlık fikirlerin ışıkları bunlar. dilimin ucuna gelipte özgürce diyemediğim şeylerin şimdi yüzüme vurması ne acıdır bilemezsiniz. acılarım yüzünden karanlıklar daha samimi gelir bana. ne acıyı görürsünüz, ne de kederi. ama öyledir ki aydınlıkta sizin olmaz. olmasın, kapatın perdeleri, çekilin köşelerinize, unutun acıları, unutun aydınlığın yüzünüze vurduğu gerçekleri. kaçının kırmaktan insanları sonra güneşle yüzünüzü kızartır pişmanlıklarınız. affedin hakedeni. güneş batana kadar değil güneş yok olana kadar yapın bunları. çünkü her sabah pencerelerinizde, kapılarınızda, mutluluklarınızda geli verir acılar. çünkü acılar unutulmaz hatırlanır. çünkü perdenin ardında ki acılarda sabır denilen şeyden yoktur onlar ölümsüz bekler biz ölümlüleri. çünkü bizler henüz gelişmedik güneşi kapatacak kadar...
sabahın ilk ışıkları bu perdeyi araladığımda gözlerime “günaydın” diyenler tanıyorum. ömrümce düşleyemediğim aydınlık fikirlerin ışıkları bunlar. dilimin ucuna gelipte özgürce diyemediğim şeylerin şimdi yüzüme vurması ne acıdır bilemezsiniz. acılarım yüzünden karanlıklar daha samimi gelir bana. ne acıyı görürsünüz, ne de kederi. ama öyledir ki aydınlıkta sizin olmaz. olmasın, kapatın perdeleri, çekilin köşelerinize, unutun acıları, unutun aydınlığın yüzünüze vurduğu gerçekleri. kaçının kırmaktan insanları sonra güneşle yüzünüzü kızartır pişmanlıklarınız. affedin hakedeni. güneş batana kadar değil güneş yok olana kadar yapın bunları. çünkü her sabah pencerelerinizde, kapılarınızda, mutluluklarınızda geli verir acılar. çünkü acılar unutulmaz hatırlanır. çünkü perdenin ardında ki acılarda sabır denilen şeyden yoktur onlar ölümsüz bekler biz ölümlüleri. çünkü bizler henüz gelişmedik güneşi kapatacak kadar...
devamını gör...
5.
devamını gör...
6.
ay yıldızlı sabahlara uyanıyorum her gün.
içimdeki kırgın çocuk sesleniyor inceden,
"büyüyünce ben de umutlu olabilecek miyim senin kadar?"
elbette çocuk! ay yıldızla uyandığın her gün, bil ki umut var.
güneşi sormuştun bana, ay yıldızdan daha parlak söyle ne var?
içimdeki kırgın çocuk sesleniyor inceden,
"büyüyünce ben de umutlu olabilecek miyim senin kadar?"
elbette çocuk! ay yıldızla uyandığın her gün, bil ki umut var.
güneşi sormuştun bana, ay yıldızdan daha parlak söyle ne var?
devamını gör...
7.
devamını gör...
8.
geçen yaz ki güneş yüzünden psikolojim bozulduğu için güneşli gün yazısından dahi tetikleniyorum.
devamını gör...
9.
beni mutlu etmiyor maalesef. 'ay şöyle güneşli böyle renkli bir gün, bugün çok güzelolacak.' falan da hayatta söylemedim. ben güneş sevmiyorum. yani güneşli bir sabaha uyanmak benim için hiçbir şey ifade etmiyor.
devamını gör...