güzel bir kız görünce moralin bozulması

biz hayvansı erkek türünün başına gelen olay. nerde bir güzel görsek hemen ille benim olmalı triplerine girmek ve uğraşmaya üşenildiğinden ya da bana bakmaz denilerek moralin bozulması durumudur.

kimsenin biz erkekleri böyle triplere sokmaya hakkı yok sonra. cengizcim bir küllenmiş aşk ver arkadan şimdi patlıyorum.

neden bu kadar güzelsiniz sayın kızlar? biz size ne yaptık? biz erlerin yüreklerini alıp, peçete kullanır gibi, dudaklarınızın arasına koyup makyajınızın kabasını almaya ne hakkınız var soruyorum.

küçük, duygusal yüreklerimizi size kullandırtmaya hazırken, öncesinde kendi kendimize girdiğimiz kilim muamelesi görme triplerimiz neden oluyor. bunun sebebi sizsiniz küçük şeyler. bir erkek kendi kendine böyle triplere girmez çünkü hiç. kızlar*

her güzel kız gördüğünde hemen benim olmalı veya bana bakmaz diye düşünmek yazarın da belirttiği gibi ancak hayvansı erkek türlerinin başına gelebilecek bir olaydır.
güzel bir kadınla karşılaşmak normal hiçbir erkeğin moralini bozmaz. bilakis gününü güzelleştirir, moralini düzeltir. gördüğünüz her kadın hakkında aidiyet iddia etmeniz gerekmez. bazen hafifçe selamlaşır, bazen hiç konuşmadan yürür yolunuza gidersiniz.
çetin altan'ın sıkça yazdığı gibi, kadınlı kahkahalı sofralara alıştıkça daha mutlu olacağız.

bir hayvansı erkek olarak sık sık başıma gelen olay.
ilk görürüm ve inandığım tanrıya şükranlarımı sunarım.
sonra moralim bozulur.
eve giderim.
o an hafızama attığım güzel kızı düşünerek cinsel ve müstehcen bir biçimde tanrıya yine şükranlarımı sunarım.

moralim bozulmamakta hatta evren adına sevinmekteyim dediğim başlıktır.

özgüven ile alakalı bir sendrom diyebiliriz buna.

tam tersini yaşıyorum şahsen, moralim yerine geliyor.

eğer tanıdığım biriyse ve karşı karşıya gelmişsek, ne kadar güzel göründüğünü ve adeta etrafına ışıklar saçtığını söylüyorum.

hem güzel hem mutlu olan kadın o an daha güzel görünüyor gözüme.

karşımdaki insan mutlu olduğu zaman bende mutlu oluyorum. sonuç? hiç kapris yapmadan bedavadan mutlu olan iki insan.

allah'ım bunu ben üzüleyim diye mi yarattın deyip depresyona girdiğim durum

neden bozulacak? hiç bozulmuyor hatta maşallah çekiyorum görünce. aynı şekilde üstünde bir şey beğendiysem nereden aldığını sorup güzel gözüktüğünü söylüyorum.

çünkü erisememektendir.

komiktir ama saçmalıktır. güzel şeyler görünce friday deki ice cube tepkisi veriyorum içimden ama sadece o kadar dışarıda buz kesiyorumdur.

sanırım yaşattığımdır. çünkü single değilim.

akşam gezmelerinde, günlük hayatımdaki kadar mütevazı giyinmem. teşhire kaçmadan güzel ve hafif dekolte giyinir, günlükten daha koyu göz makyajı yaparım. endam var, vücut var, renk var, tarz var, üstüne de muhteşem gözlü, çekici ve doğal bir yüz var. daha ne olsun? ortamlara girdiğimde kafalar döner, görüş açımda olmadığını düşünenler de uzun uzun bakar. bunun farkında olduğum ve bundan zevk aldığım için yürüyüşüme ve postürüme de dikkat eder, seyircilerimin ızdırabını artırırım. ihtiyacım olmasa bile bir süre sonra lavaboya gidip gelir ve bu ızdırabı tekrar yaşatır, sefasını da sürerim. libidoyu acayip yükselten bir aktivite bu.

gençlik geçici, halen güzelken keyfini sürmek lazım…

aksine, mutlu oluyorum. bir de dışı gibi, içi de güzelse daha bir mutlu oluyorum.

benim hiç bozulmuyor acayip derece de zevk alıyorum nedense. çok tatlı bir şeyi görmek hoş bir his. misal güzel bir kombin yapan şeker biz kız görürsem hemen derim çok tatlı bir kombin yapmışsın ya da güzel biriyle konuşursam fikrimi dile getiririm. illa kalıplaşmış güzellik algılarını barındıran kişiler olmak zorunda değil. sevimli, güzel olan bu standartlara uymayan bir sürü tanıdığım insan var ve aşırı sevimliler. insanlara iltifat etmek çok da zor bir şey değil küçük bir iltifat sizden bir şey götürmez. deneyebilirsiniz.

kendimi pek beğenmediğimi düşünürsek bazen intihar sebebi yahu kdkdkk
o kadar büyümesede aynaya bakıp neden dediğim olmuyor değil " neden bende güzel değilim ?"

bu kadar hızlı ve çaktırmadan nasıl bunları düşünüyorsunuz,yoksa ben mi yavaşım?

müsait olursam gider ona güzel olduğunu söylerim, esasında güzel kadından çok güzel giyinen bir kadına pis iltifat ederim. öyle ki kadın kendini 5 dakikalığına ingiltere kraliyet sarayında o güzel ışıltılı salonlarda gezen bir leydi zanneder. sonra mı? sonra yine herkes kendi yalnızlığına.

moral bozulması demeyelim de, bir miktar insan kendisini sorguluyor diyelim.

yıkılırım, günüm bok gibi geçer. o kızı gördüğüm yere bir daha adımımı bile atmam.

daha çok “yavrum benim, sen insansan ben neyim ulan” diye tepki veriyorum ben. valla görsel şölen oluşuyor o an o yüzden moralim daha iyi oluyor benim sizi bilemem tabii.

(bkz: moskova'ya giden türk kızının morali)