haftanın son gününün son saatleri

bok gibidir. uzadıkça uzar, mesai bitmek bilmez. hele sonlara doğru telefon çalarsa hiç açmam. kesin biri angaryasını size yıkmaya çalışıyordur. bütün haftanın yorgunluğu üzerinize çöreklendiğinden en iyisi sağda solda vakit öldürmektir.

"bütün haftanın yorgunluğu"ndan sonrasını gözlerim kanadığı için okuyamadığım.

bitmesi sabırsızlıkla beklenen bitmek bilmeyen saatlerin taa kendisidir. neyse bi kahve daha içelim belki geçer.

cuma mı yoksa pazar gününe mi denk geldiğine karar veremediğim için ikisi için de önemsiz düşüncelerimi yazacağım saatlerdir. cuma öğleden sonra dışardaysam bir an önce eve dönme saatleri, evdeysem 1-2 kadeh bir şeyler içip keyif yapma saatleri, pazar gecesiyse... aman pazar her zaman bok gibi bi gün zaten. artık bu entryden şu anda ne yaptığım belli oldu. (bkz: swh)

2 saat içerisinde mesai bitiyor. akşam iki tek atıp kaybedenler kulübü izlemek gibi bir planım var, hadi bakalım.

hiçbir şey ifade etmeyen, en az bir önceki hafta kadar boktan olan saatlerdir.