halk istanbul'da imamoğlu'nu seçmedi ak partiyi cezalandırdı

doç. dr. hulki cevizoğluna ait söz.

dur tam yeri geldi.
hulki cevizoğlu kim amonyumklorür.

herkesin akp gemisinden kaçtığı bir dönemde o gemiye binmek gibi garip bir hamlede bulunan ceviz kabuğu hulki'nin yeni zırvasıdır.

ülke genelinde cezanın kesileceği yakındır.

bir miktar haklılık payı var.

geçen bir ankette "tayyip'e mi oy verirsiniz, rakibine mi?" diye bir soru sorulmuştu. galiba yüzde 60 gibi "rakibine oy veririm" cevabı gelmişti. yani rakibin kim olduğu önemli değil, tayyip'e oy yok diyor millet.

cnn türk denen akp propaganda kanalına çıkıp, nefes almadan muhalefete saldıran ulusalcı sözü.

millet çatır çatır imamoğlu'nu seçti işte. bu sözün benzerini rte demişti; erdoğan 'ankara ve istanbul'u kaybetmedik'

hep diyorum. ümit özdağ, hulki cevizoğlu, nihat genç, muharrem ince. hepsi aynı kayıkta artık. hepsinin ortak amacı muhalefete saldırmak ve akp, rte'nin önümüzdeki seçimi kaybetmemesi.

tanım: akp kayığına binmiş tipik ulusalcı söylemi.

akp'ye yaranmak için insanlıktan çıkıyor lan adamlar. çok acayip.

haklılık payı var olan söz. lakin videoda başka tespitler de var. mesela, yerel seçimlerde halkın hükümeti cezalandırdığı, fakat genel seçimlerde bunu yapmadığı ifade ediliyor. doğru bir gözlem bu. videonun tamamını izlediğinizde iktidara yalakalık yapılmadığını tam tersine muhalefetin dikkatli olması gerektiğine dair uyarılar var.

belediye seçimlerinin 2 defa yapılması, turgay güler'in imamoğlunu karalamak isteyip de başaramaması ve yıldızını parlatması, çünkü çaldılar gibi saçma sapan beyanatlar, binali yıldırım gibi yanlış bir tercih (zira gençler imamoğlu'na oy verdi), hiçbirşey olmadıysa da kesin birşeyler oldular... saymakla bitmeyen ölümcül hatalar dolayısıyla halk akp'yi cezalandırmıştır.

ilk secim için yanlis ama tekrarlanan secim icin dogru sozdur.

ucu ucuna bir zafer soz konusu oldugu dusunulunce hulki abimiz haksiz cikiyor fakat 800 bin farkla oy isin icine girince kesinlikle tepkisel durum.

perinçekgiller defansa gelmiş :)

"siz kazanmadınız biz kaybettik."
yersen.

ulan perinçek'le birlikte ülkenin gördüğü en büyük siyasi döneklerden bizzat kendi deyimiyle al..k p*şt dediklerinden! doçent miş

(bkz: https://youtu.be/QZtSZfufcZk)

imamoğlu ismini kimse tanımazken müthiş bir pr ekibiyle muhteşem bir iş başarıldığı sır değil.
aynı zamanda ekonomik krizin büyükşehirlerde etkisinin daha fazla hissedildiği gerçeğini de unutmamak gerek.
burada halk imamoğlu'nu seçmedi demek büyük haksızlık olur.
bilakis çarşıda, pazarda halk ile iç içe bir kampanya yürüten ve dürüst bir politikacı profili çizen bizzat imamoğlu'nun kendisiydi.
başka bir aday bu kadar başarılı olamayabilirdi.
fakat cevizoğlu'nun iddiasında az da olsa haklılık payı var.
çünkü akp baştan sona hatalı bir strateji izledi.
seçim sürecinde imamoğlu'na karşı bel altı propagandalar ve hak ettiği seçimi vermeyerek iptal edilmesi olayı halkın akp'ye karşı olan sempatisini bir anda yok etti.
imamoğlu mazlum duruma düşerek öne geçti ve seçimi kazandı.
şimdi olayın imamoğlu'nun seçildikten sonra çizdiği profil kısmına gelmek gerek.
imamoğlu'nun seçim öncesinin aksine hdp ile kurduğu organik bağ şu anda tepki çekiyor.
hatta üstüne vazife değilken kalkıp diyarbakır'a gitmesi ve orayı merkez alan söylemleri de üstüne tüy dikiyor.
öte yandan ibb ihalelerinde şeffaflık olmadığı chp içinde bile huzursuzluk yaratıyor.
imamoğlu büyük bir hayal kırıklığı olma yolunda hızla ilerliyor.

istanbul seçmeni değilim, o nedenle davulun sesi uzaktan hoş geliyor olabilir.

yapacağım tespit, somut olaya hasraten değil, genel eleştiri mahiyetindedir;
》biz neden böyleyiz veya neden böyle olduk? bir kişinin başarısını "eğriye eğri, doğruya doğru" deyip neden kabul etmiyoruz, veya "eğri oturalım, ama doğru konuşalım" deyip durumu bu zaviyeden neden görmüyoruz? yani şimdi böyle deyince, seçimi kaybeden taraf aslında hiçbirşey kaybetmemiş, seçimi kazanan tarafta bir şey kazanmamış mi oluyor? komik bir değerlendirme değil mi? insana savunma mekanizması gibi geldi, hani hatırlarsınız ya; lisede psikoloji dersinde öğretilen konu, "savunma mekânizması"; sınavda beklenen başarıyı göstereyen öğrencinin, cevap kağıdını işaretlerken kaydırdım demesi, sınav günü karnım ağrıyordu demesi, sınav salon görevlisi bana kafayı takmıştı demesi gibi;
cümlenin başında dediğim gibi, istanbul seçmeni olmamam, elimi güçlendiriyor; olaya bir nebze olsun tarafsız bakabiliyorum.
》seçim olmuştur, bir (1) oy ile dahi seçimi bir taraf kazanmışsa, diğer taraf veya taraflar, kazanan başkan i tebrik edip, önümüzdeki seçimlere demesi gerekmiyor mu? ve bu aşamada, seçimde veya önceden başkan ise nerelerde hata yaptığını gözden geçirerek, hata ve dahi hasar tespiti yapması gerekmez mi? biz bunun yerine, karşı tarafta aslında şöyle falan filan deyip, kaybettiğimiz seçimde kendimizi gizli galip ilan edip, ihanete uğradığımız savunma mekanizmasına sığınmak. sonra oturup bürütüs ilan edeceğimiz kişi/ler aramak.

》konudan bağımsız, yukarıda yorumlarda, son cumhurbaşkanı seçiminde en fazla ikinci oyu (hatta partisinin aldığı oydan dahi fazla) alan kişiyi "bürütüs" ilan edilmesi durumu olmuş; bu da çok basit bir değerlendirme; adam genel başkanına bir kaç kez er meydanında meydan okuyup, karşısında genel başkanlığa aday olmuş mu? olmuş. parti içinde ki değişen delege dengesinde, yapabileceği bir şey olmadığını fark etmiş, gitmiş kendisine yeni parti kurmuş. sonra hain ilan edilmiş; çok basit bir durum.

》hulki cevizoğlu için söylenebilecek bir kaç şey var ama, madalyonun diğer yüzünü bilmeden yapılacak yorum doğru olmayacaktır.

》istanbul seçimleri ile ilgili aklımı hep kurcalayan, muhkemelen birçok kişinin de aklına gelen bir şeyden bahsetmek isterim; seçimi mevcut başkan değilde, karşı aday kazansa idi, durum nasıl olacaktı? yani şunu merak ediyorum; malum, başkanlık sistemi öncesinin son başbakanı idi, istanbula başkan olduğu zaman protokol olarak içişleri bakanı emrinde veya astı olacak; şimdi askeri sistemden örnek verelim; siz kışla komutanı bir albay sınız; kışla içinde bulunan bir birliğinin alt birimi olan bataryaya yüzbaşı rütbesinde verilen bir göreve geçiyorsunuz, daha önce size komutanım diye tekmil veren esas duruşta duran yarbay, yeni sistemde sizin komutanınız oluyor, siz ona emret komutanım diyorsunuz!! epey kafam karıştı????
》 bir üst paragraftaki durum bana mantık/matematik konusu olan; tümevarım ve tümdengelim konusunu hatırlattı;
şöyle ki; bir tarafta, parti içinde tüm kademelerde görev yapan ve istanbul büyükşehir belediye başkanı ardından, başbakan, ardından cumhurbaşkanı olan recep tayyip erdoğan yükseliş hikâyesi var; ki hep bir üste hedef yükseltme söz konusu; buna tümevarım diyoruz.
diğer tarafta ise; belediye çalışanı, bakan, başbakan, sonra belediye başkanı aşamalarına talip birisi; tümdengelim örneği;

》 sonuç olarak; nerede ise seçimlerin tekrar edileceği vakit geldi, hala galip-malup tartışması içinde olmamız veya tartışmamız çok garip.

klasik kendini über zeki zanneden türk akademisyenlerinden birine ait şaşırtmayan cümle. bir de sosyolog(!).