havada amaçsızca uçan naylon poşet

işini savsaklayan belediyenin yanısıra düzenden bihaber halkın da habercisi olan torbadır.

ama kafamız nasıl güzel

(bkz: american beauty)

bu olay dikkatimi geçen sene temmuz'da gökyüzüne bakarken çekti. bir poşet sakince havada ilerliyordu. anlam veremedim, kimse farketmeden bu kadar nasıl yükselmiş olabilirdi, şaşkınlık içerisinde izledim. bir kaç gün sonra tekrar başka bir poşetin havada süzüldüğünü gördükten sonra gördüğüm poşetleri saymaya karar verdim.
şimdiye kadar 13 tane poşet saydım ama saymayı unuttuğum için, yoksa sayılarının gittikçe arttığına eminim. bu başlık bana hatırlattığı için bu konunun takipçisi olacağım.*

o bence bir masalın kaybolmuş isyancısı. nereden geldi, nereye gidiyor bilemezsiniz.

gamsızlığına imrendiğim poşettir.

kime göre neye göre amaçsız tartışılabilecek poşettir ve havada uçarken bize bakıp "yerde amaçsızca gezen insanlar" dediği bir evrenin var olabileceği de göz önüne alınmalıdır.

bir yiğit özgür poşeti.

(bkz: rüzgarda savrulan yaprak)
(bkz: benzer işler)

benimdir o. ruh halimi nasıl tanımlayabilirim diye düşünürken karşıma bu başlık çıkınca anladım. ben havada amaçsızca uçan naylon poşetim.

çok izlenesi bir durumdur.

amaçsızca uçtuğunu ne biliyorsun? belli ki doğanın anasını silkmeye doğru uçarcasına gidiyor.

dogaya zarar verir.

insana seyir zevki sunar. muhteşem bir doğa olayıdır.

amaçsız olduğundan emin miyiz.. (belki de romantik hisli bir poşet, belki de "kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına" söylüyor yukarlarda.. rüzgara vurmuş kendini.. anlamadan dinlemeden amaçsız diye nasıl suçlayıp aşağılayabiliyorsunuz zalımlar.)

bu poşetleri izlemeyi sevenlerin genelde babaları militarist ve gay oluyor.

bazı münasebetsiz poşetlerin, sanki hagi tarafından 90'a takılacakmış gibi falsolu şekilde, ahmet hakan hocamız gibi döne döne uçmalarının nedeni, magnus etkisi adı fiziksel fenomendir. 1879 yılında, ibrahim magnus isimli, yarı alman yarı arap bir besteci tarafından bulunmuştur bu etki. algida'nın ünlü magnum dondurmasının temel çizimlerine ilham olan şey de, bu değerli bilim insanı ve şarkıcı beyefendinin bulduğu etkinin ta kendisidir . çok yönlü bir insandır sayın magnus, çünkü sayısalcıdır. sosyal medya uzmanı ve reklam danışmanı operatör yardımcısı da olabilirdi mesela. "aksiyon aldık mı arkadaşlar, settle ettik mi her bişiyi" gibi de konuşabilirdi. ağzına kürekle gömülesi, sürekli yeni bir tür cinsiyet üretmeye çalışan woke beyinli birisi de olabilirdi. bunların tümü olmamayı seçti o. ibrahim bey güzel yaşadı ve zoru seçti. bir yandan türkü besteledi, bir yandan dondurmaları düşündü. bir yandan da, "dönen bir silindir ne yapar" gibi, normal bir insanın günlük rutininde düşünmesi pek olası olmayan şeyleri düşünerek bizlere ilim aşıladı. çok severim bu adamı, kusura bakmayın. hayranlığımdan ötürü hislendim ve konu dışına kaydım biraz. rahmetli dedemi andırır yüzü. "belki başka bir hayatta karşılaşmışızdır hı?" derdim ama, bu laf yürüme lafı olduğu için diyesim gelmiyor. sözlük dulu değil bu insan sonuçta, bilim adamı. bu tür fiks laflarla asılınacak birisi değil.

kısaca acun'ın halkımızı zehirlediğini düşünüyorum arkadaşlar. ahlak bitti ve mahvoldu tüm gezegenler. bugün yeni düşündüm bunu. umarım benden önce bu muhteşem fikir kimsenin aklına gelmemiştir.

tarifsiz bir mutluluktur benim için. düşünsene bi; herkes hayatın telaşına dalmış, herkes gergin, ortalık gan ağliy.. sen poşet, tüm bunlardan bihaber öylece gamsız gamsız uçuyorsun.

kıskanıyorum lan seni. kem gözler olmasa sonsuza kadar uçacaksın ama işte. napalım fazla da kalamıyorsun gökyüzünde. kıskançlığım geçiyor sen yere indiğinde.*

sonbaharda dokulen yaprak gibidir. evet.

bi “havada amaçsızca uçan uçurtma”değildir. bir dala takılır, yırtılır, yıpranır, çürür gider.*